[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันเสาร์ที่ ๗ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๖๖ กระผม/อาตมภาพยังคงสะสม "เสบียงบุญ" อย่างมีความสุข คือการที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของเรา ซึ่งมีพระคุณเป็นเอนกอนันต์ต่อประเทศชาติและประชาชนคนไทย เมื่อเราได้มีโอกาสตอบแทนพระคุณของท่าน จึงได้ทำด้วยความเต็มใจและมีความสุขที่ได้กระทำ

เมื่อได้เวลากระผม/อาตมภาพก็ไปยังมณฑลพิธีอุโบสถวัดอุทยาน ทำการบวงสรวงบูชาพระรัตนตรัย และปลุกเสกวัตถุมงคลให้กับหลวงพ่อนิล (พระครูวินัยธรธวัชชัย ชาครธมฺโม) ประธานที่พักสงฆ์อาศรมศรีชัยรัตนโคตร ตำบลพังขว้าง อำเภอเมือง จังหวัดสกลนคร และพระครูวิโรจน์กาญจนเขต, ดร. เจ้าอาวาสวัดอุทยาน ตำบลบางขุนกอง อำเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรี

งานนี้หลวงพ่อนิลท่านได้สร้างวัตถุมงคลเพื่อมอบให้กับตำรวจทหารทาง ๔ จังหวัดชายแดนภาคใต้ แม้ว่ากระผม/อาตมภาพจะมีโอกาสในการมอบวัตถุมงคลให้กับตำรวจทหารทางภาคใต้ ก็ไม่ได้เป็นจำนวนมากมายนัก ส่วนใหญ่แล้วก็มอบให้เป็นการส่วนตัวเสียมากกว่า แต่ว่าหลวงพ่อนิลท่านลงไปดูแลพื้นที่จังหวัดภาคใต้ ด้วยเพราะว่าท่านเป็นคนใต้ประการหนึ่ง อีกประการหนึ่งก็คือ ตั้งใจจะช่วยค้ำจุนพระพุทธศาสนา ตามที่ได้ปฏิญาณตนร่วมกันมาตั้งแต่สมัยที่ยังบวชใหม่ ๆ ซึ่งในปัจจุบันนี้ บุคคลที่ปฏิญาณตนร่วมกันในงานนั้น ก็เหลืออยู่แค่ ๒ รูป คือกระผม/อาตมภาพกับหลวงพ่อนิลเท่านั้น

งานนี้ในเมื่อถามแล้ว ปรากฏว่าวัตถุมงคลเป็นรูปหลวงปู่ทวด วัดช้างให้ กระผม/อาตมภาพก็สบายใจเป็นอย่างยิ่ง กราบขอบารมีหลวงปู่ทวด ท่านเมตตาอนุเคราะห์สงเคราะห์ จากที่มีนิรันตราย ก็คือปลอดภัยในทุกที่แบบของท่าน ก็ขอให้เพิ่มในส่วนของคงกระพัน มหาอุตม์ ซุกเอาไว้ด้านในให้ด้วย เนื่องเพราะว่าเป็นห่วงตำรวจ ทหาร

ความจริงแล้วในเรื่องของวัตถุมงคลนั้น ถ้าไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย ถือว่าดีที่สุด แปลว่าปลอดภัยในที่ทุกสถาน ในกาลทุกเมื่อ แต่ว่าส่วนใหญ่แล้วญาติโยมทั้งหลาย โดยเฉพาะตำรวจทหารที่ปฏิบัติหน้าที่อยู่ชายแดนหรือพื้นที่อันตราย ก็มักอยากจะให้มีประสบการณ์ที่ปรากฏชัดคาตา เพื่อความเชื่อมั่นในคุณพระรัตนตรัย ว่าสามารถป้องกันอันตรายได้จริง

กระผม/อาตมภาพจึงต้องกราบขอร้องหลวงปู่ทวด และคณะของท่าน ซึ่งส่วนใหญ่ก็คือพระโพธิสัตว์ สามารถฝืนกฎของกรรมได้ โดยเฉพาะหลวงปู่ทวดหนอน ซึ่งปกติแล้วท่านก็คือพระมหาเถระผู้เป็นหลักชัยในกรุงศรีอยุธยาอีกรูปหนึ่ง แต่ด้วยความที่ท่านเองเบื่อหน่ายในเรื่องของยศตำแหน่ง จึงได้ลาออกจากยศตำแหน่ง ถวายคืนสมณศักดิ์ แล้วธุดงค์ลงไปยังปักษ์ใต้

เมื่ออาศัยเรือสำเภาเดินทางลงใต้ ด้วยความสงสารฝูงปลาที่ว่ายตามเรือ ท่านจึงเชือดเนื้อตัวเองโยนให้เป็นอาหารแก่ฝูงปลา ลักษณะของการเชือดเนื้อ มอบเลือด หรือว่าควักหัวใจ ตัดแขนขา กระทั่งตัดศีรษะ เป็นการสละออกของพระโพธิสัตว์ที่เห็นได้ชัดเป็นอย่างยิ่ง