[เถรี]

เมื่อทำการปลุกเสกเรียบร้อยแล้ว ก็ยังมีการเก็บกวาด โดยท่านอาจารย์บ๊ะ (พระอาจารย์ศิริชัย ชยธมฺโม) วัดโพธิ์ลังกา ซึ่งปกติ ถ้าหากว่าไม่มีใครเก็บกวาด กระผม/อาตมภาพก็ต้องทำหน้าที่เอง เนื่องเพราะว่าครูบาอาจารย์แต่ละท่านนั้นมากันคนละสาย

คำว่า คนละสาย ในที่นี้ก็คือมีความถนัดคนละอย่าง บางท่านก็ถนัดทางคงกระพัน มหาอุตม์ แคล้วคลาด บางท่านก็ถนัดทางเมตตามหานิยม มหาเสน่ห์ บางท่านก็ถนัดทางด้านเมตตาลาภผล ดังนั้น..ถ้าหากว่าจัดกระแสผิด กลายเป็นเอามหาอุตม์ไว้ด้านนอก ก็มีหวังไม่ต้องพบเจออะไรกันเลย ในเรื่องของมหาเสน่ห์ มหาลาภ ซึ่งโดนปิดตายอยู่ข้างใน..!

ในเมื่องานนี้รู้ว่าท่านอาจารย์บ๊ะมาด้วย กระผม/อาตมภาพก็ทิ้งให้ท่านทำหน้าที่เทศบาลเก็บกวาดงานทีหลัง นอกจากนั้นแล้ว ท่านก็ยังเมตตาตามมาซ่อมสุขภาพให้จนกระทั่งถึงกุฏิ ฉันน้ำชาที่กระผม/อาตมภาพชงถวายเสร็จเรียบร้อยแล้ว ถึงได้เดินทางกลับ

ในเรื่องของการรักษาการเจ็บไข้ได้ป่วยในปัจจุบันนี้ ถ้าหากว่าใครเซมาทางวัดท่าขนุน กระผม/อาตมภาพส่งไปให้ท่านอาจารย์บ๊ะทั้งหมด แม้กระทั่งพระภิกษุ สามเณร แม่ชี ฆราวาสในวัด ตลอดจนกระทั่งตัวของกระผม/อาตมภาพเองนั้น ก็ยังไปรักษาอยู่กับท่าน เรื่องพวกนี้ต้องบอกว่าหน้าที่ใครหน้าที่มัน ใครเรียนหมอมาก็ย่อมถนัดในการรักษา ใครเรียนวิชาทหารมาก็ย่อมถนัดในการป้องกัน หรือปะทะกับข้าศึก ใครเรียนวิชาตำรวจมา ก็ต้องถนัดในการสืบสวน จับกุม เหล่านี้เป็นต้น

เมื่อคนถนัดปรากฏตัวขึ้นมา ก็ต้องมอบถวายหน้าที่ให้กับท่านดำเนินการไป เรื่องพวกนี้มองหน้ากันก็รู้แล้วว่าใครถนัดอะไร เมื่อถึงเวลา ต่างคนก็ต่างทำ แต่บางทีก็มีอาการ "ของขึ้น" เหมือนกัน อย่างเช่นว่าไปเจอเหตุบางอย่างซึ่งหน้า ก็ต้องเอากันบ้าง..!

คำว่า เอากันบ้าง ในที่นี้ บางทีก็เป็นการหลุดแนวของตนเอง อย่างเช่นว่ากระผม/อาตมภาพเอง ในปัจจุบันนี้ทุกคนเขาถือว่าอยู่ในเส้นทางของครูบาอาจารย์แห่งลาภผล แต่ถึงเวลาถ้าหากว่าเห็นแล้วทนไม่ได้ ก็พร้อมที่จะเปลี่ยนทางไป "บวก" ทันที..! ดังนั้น..ในเรื่องพวกนี้ บางทีวิสัยเก่าก็พาให้เสียเหมือนกัน

เพียงแต่ว่าวัตถุมงคลที่ทำไปนั้น บางท่านก็เอาไปใช้คนละทิศคนละทาง อย่างเช่นว่ามีโยมท่านหนึ่ง การที่น้ำท่วมใหญ่จังหวัดลำปางสองสามวันที่ผ่านมา รอบข้างพังทลายราบกันไปหมด ปรากฏว่าบ้านของโยมท่านนี้ปลอดภัยทุกประการ ทั้ง ๆ ที่อยู่ติด ๆ กัน มีเพียงต้นลำไยล้มไป ๔ ต้นเท่านั้น ญาติโยมท่านนี้ในบ้านมีแค่พระนาคปรก วัดท่าขนุน ฉลอง ๒,๖๐๐ ปีพุทธชยันตีอยู่เป็นประธานองค์เดียวเท่านั้น ส่วนในตัวนั้นก็ติดตะกรุดมหาสะท้อนเอาไว้เพื่อค้าขาย กระผม/อาตมภาพได้ยินแล้วก็ "น้ำตาจิไหล"..!