[เถรี]

โดยเฉพาะส่วนหนึ่ง ในเรื่องของการทำงานทำการต่าง ๆ นั้น ถ้าขาดงบประมาณให้แจ้งมาที่กระผม/อาตมภาพ อย่าได้เที่ยวไปเรี่ยไรชาวบ้าน เพราะว่าผิดระเบียบวัด ไปอ่านดูระเบียบวัดข้อที่ ๑๓ เสียใหม่ ระบุเอาไว้ชัดว่าห้ามบอกบุญ ห้ามเรี่ยไร แต่ถ้าใครเซมาชนตีนก็อย่าได้ปฏิเสธ..! เพราะอันนั้นถือว่าเขาเต็มใจทำบุญเอง

แล้วก็ขอเตือนซ้ำอีกครั้งหนึ่งว่า ถ้าหมดกระผม/อาตมภาพไปแล้ว ใครเป็นเจ้าอาวาสรูปต่อไป ให้ใช้อำนาจเจ้าอาวาสยกเลิกระเบียบข้อนี้เสีย เพราะว่าท่านก็คงจะสู้ผมไม่ได้หรอก ไอ้เรื่องที่รอให้เงินวิ่งมาใส่เอง ถ้าหากว่าเป็นเช่นนั้น ถึงเวลาแล้วเงินไม่มา เพราะว่าเราไม่บอกบุญ ไม่เรี่ยไร ก็เป็นอันว่าอยู่ไม่ได้ เพราะว่าสมัยนี้ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ด้วยเงินทั้งสิ้น

ดังนั้น..กระผม/อาตมภาพจึงมีความเห็นว่า ในเมื่อเราเองยืนหยัดได้แล้ว ก็เหลือหน้าที่หลักอยู่แค่สองประการ ประการแรกก็คือช่วยเหลือผู้อื่น ก็คือวัดอื่น ประการที่สองก็คือหากองทุนเข้าวัดของเราเอาไว้ คนที่มาเป็นเจ้าอาวาสรูปต่อไปจะได้ไม่ต้องหนักใจ เนื่องเพราะว่าในเรื่องของการบริหารจัดการวัด ส่วนที่ลำบากที่สุดก็คือดูแลรักษา การสร้างนั้นไม่ยากหรอก ต่อให้เป็นโบสถ์ทั้งหลัง ถ้าหากว่าเงินพร้อม คนพร้อม วัสดุอุปกรณ์พร้อม ไม่กี่เดือนก็เสร็จแล้ว แต่ไปหนักตรงคนดูแล แล้วการดูแลทุกอย่างก็ต้องมีงบประมาณค่าใช้จ่าย

เรื่องพวกนี้จึงเป็นเรื่องที่พวกเราต้องตระหนักเอาไว้ว่า อันดับแรกเลย ถ้าเราไปบอกบุญเรี่ยไร ก็คือผิดระเบียบวัดของเรา แล้วระเบียบข้อสุดท้าย ข้อที่ ๒๕ ก็บอกไว้ชัดเจนว่า ถ้าหากว่าใครฝ่าฝืนระเบียบก็โดนไล่ออกจากวัด ท่านทั้งหลายจะเห็นว่า ถ้าไม่ใช่ญาติโยมอาสาไปทำหน้าที่แทนแล้ว กระผม/อาตมภาพไม่เคยเรี่ยไรใคร เพราะว่าส่วนตัวแล้วรู้สึกไม่ดีมาตั้งแต่เป็นฆราวาส คือบางทีไม่ได้เกิดศรัทธา ไม่ได้อยากที่จะทำบุญกับสถานที่นั้น หรือไม่อยากทำบุญกับบุคคลนั้น แต่เขาก็มาตื๊อ จนเราต้องทำไปแบบซื้อรำคาญ..!

ดังนั้น..ทันทีที่มีอำนาจในการบริหารวัดวาอาราม กระผม/อาตมภาพอยู่ที่ไหนก็จะออกระเบียบไว้อย่างนี้ ก็คือห้ามบอกบุญ ห้ามเรี่ยไร ใครอยากจะทำบุญ ให้มาง้อทั้งน้ำตาแล้วค่อยรับเอาไว้ จึงอย่าได้รั้นแล้วตะแบงข้างไป เพราะว่าถ้าเขาเอาไปพูดในแง่ที่ไม่ดี จะเสียทั้งวัด แล้วถ้าพูดต่อ วัดวาอารามไม่ได้เสียอย่างเดียว พระพุทธศาสนาก็เสียไปด้วย อย่าเห็นเป็นเรื่องเล็กน้อย เพราะว่าศาสนาของเราอยู่ได้ด้วยศรัทธาของชาวบ้าน

ในเรื่องของศรัทธานั้น เราจะสร้างได้ยากมาก แต่ว่าโดนทำลายได้ง่ายมาก..! จึงเป็นเรื่องที่เราท่านทั้งหลายต้องระมัดระวังอย่างที่สุด แม้แต่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าก็ตรัสเอาไว้ชัดเจนว่า "ภิกษุควรทำตัวเหมือนแมลงผึ้ง นำเอาน้ำหวานและเกสรดอกไม้ไป ก็อย่าทำให้ดอกไม้นั้นชอกช้ำ"