[เถรี]

แม้กระทั่งเรื่องของผู้หญิง ส่วนใหญ่พอลูกเริ่มโตเป็นสาวก็เอาไปฝากพระไว้ เพราะว่าทางเพื่อนบ้านของเรา รัฐบาลเขาไม่สนับสนุนการศึกษา ถ้าหากว่ามีการศึกษา โลกทัศน์เปิดกว้างเมื่อไร ก็มักจะไปเรียกร้องกับรัฐบาล..!

ในเมื่อขาดการศึกษา ส่วนใหญ่แล้วการศึกษาไปอยู่ในวัด พระเณรมีความรู้สูง ๆ ก็ส่งลูกสาวไปอยู่ด้วย พระเณรก็สอนให้ศึกษาเล่าเรียน ได้วิชาความรู้มา ถ้ารักชอบพอก็สึกออกไปแต่งงานกัน ส่วนใหญ่พระเณรก็มีฐานะดีกว่าชาวบ้านทั่วไป แม้กระทั่งกระผม/อาตมภาพไปอยู่พม่า ๖ ปี ยังมีลูกสาวชาวพม่างาม ๆ อยู่ ๒ คน เสียดายอย่างเดียวว่ากระผม/อาตมภาพเห็นเป็น "เด็กกะโปโล" เพราะฉะนั้น..สวยแค่ไหนก็ไม่มีประโยชน์..!

ทางพม่าเขาตีความพระวินัยต่างกับของเรา อย่างเช่นว่า บ้านเราเข้าบ้านในเวลาวิกาล ถือว่าหลังพระอาทิตย์ตกดิน แต่ฉันอาหารในเวลาวิกาล เราถือเอาหลังเที่ยงไปแล้ว ส่วนของพม่าเขาตีความเท่ากันว่า วิกาลคือหลังพระอาทิตย์ตกดิน เพราะฉะนั้น..๕ - ๖ โมงเย็น พระพม่าเข้าร้านอาหาร สั่งอาหารกินกันตามปกติ ร้านอาหารหลายแห่งก็จัดอาหารสำหรับพระโดยเฉพาะด้วย มีรั้วรอบขอบชิด มีม่านกั้นให้อย่างดีเลย..!

เพียงแต่ว่าพระเณรพม่ารู้ว่าพระไทยไม่ฉันอาหารเย็น เพราะฉะนั้น..เมื่อถึงเวลาก็ต้องหลบ ๆ ซ่อน ๆ อาตมภาพก็เลยใช้วิธีว่า ถ้า ๔ โมงเย็นไปแล้ว ก็จะไปกราบพระพุทธรูปสำคัญ หรือไปพระเจดีย์สำคัญที่อยู่นอกวัด สวดมนต์ ไหว้พระ เจริญภาวนาที่นั่น กลับมาอีกทีก็ทุ่มกว่าสองทุ่ม หมดเรื่องไป ก็คือให้เขากินกันให้สบายใจก่อน..!

ในเมื่อการตีความต่างกัน คนพม่าเขาไม่เห็นความต่างระหว่างพระกับฆราวาสในเรื่องผู้หญิง ก็คือไม่ถือสา ถ้าหากว่าท่านทั้งหลายไปอยู่นาน ๆ จะเห็นว่า พระพม่าถึงเวลาก็โอบบ่าผู้หญิง กางร่มให้ เดินไปด้วยกัน กระผม/อาตมภาพเองขึ้นรถเมล์ ก็โดนผู้หญิงนั่งตักมาแล้ว..! ขยับหนี..เขายังทำตาเขียวใส่ ประมาณว่า "นั่งแค่นี้ทำไมจะไม่ได้..!" ในเมื่อเขาไม่ถือสาหาความ โลกไม่ติเตียน ก็เหลืออยู่อย่างเดียวว่าพระเณรจะมีตบะในการต่อต้านได้แค่ไหน..!?