[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันอาทิตย์ที่ ๑๕ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๖๖ ตอนเช้ากระผม/อาตมภาพออกบิณฑบาตตามปกติ จนกระทั่งมาถึงร้านค้าชุมชนคุณธรรมต้นแบบวัดท่าขนุน ซึ่งที่นี่จัดโครงการ "หิ้วตะกร้า นุ่งผ้าไทย นั่งแคร่ไม้ ใส่บาตรพระทุกวันอาทิตย์" ควบคู่ไปกับวันเสาร์ ซึ่งมีโครงการ "วันเสาร์ใส่บาตรตลาดริมแคว ยลวิถีเมืองท่าขนุน"

จะว่าไปแล้ว ก็คือให้ญาติโยมในชุมชน ตลอดจนกระทั่งนักท่องเที่ยว "สายบุญ" ทั้งหลาย ได้มีสถานที่ในการทำบุญใส่บาตรร่วมกันอย่างเป็นทางการ ซึ่งทำให้ดูคึกคักขึ้นมามาก โดยเฉพาะเวลานักท่องเที่ยวและชาวบ้านเป็นร้อย ๆ มาร่วมกันใส่บาตร ทำให้ภาพที่ออกมางดงามมาก

ความจริงแล้วงานนี้กระผม/อาตมภาพเลียนแบบมาจากการใส่บาตรยามเช้าที่ถนนสู้ศึก จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ เนื่องเพราะว่าพาคณะกรรมการชุมชนคุณธรรมต้นแบบวัดท่าขนุนไปดูงาน แล้วเห็นว่าเขามีพระเณรแค่ ๙ - ๑๐ รูป ยังกล้าที่จะทำงานในลักษณะแบบนี้ ก็คือมารับบาตรจากนักท่องเที่ยวทุกวันหยุด

กระผม/อาตมภาพเห็นว่า วัดท่าขนุนมีพระเณร ๓๐ - ๔๐ รูปทุกปี บางทีก็ทะลุไปถึง ๖๐ กว่ารูป จึงจัดงานนี้ขึ้นมา หลังจากนั้นไม่นาน ที่อื่น ๆ พอเห็นภาพที่ลงในสื่อโซเชียล ไม่ว่าจะเป็นเฟซบุ๊ก อินสตาแกรม ตลอดจนกระทั่งกลุ่มไลน์ต่าง ๆ ก็มีการจัดเลียนแบบขึ้นมาบ้าง ซึ่งถือว่าเป็นการแข่งขันกันในด้านที่ดี

เมื่อรับบาตรมาและฉันเช้าเรียบร้อยแล้ว กระผม/อาตมภาพก็นำผู้บวชเนกขัมมะปฏิบัติธรรมเฉลิมพระเกียรติรุ่นที่ ๗/๒๕๖๖ ภาวนาพระคาถาเงินล้าน ๑๐๘ จบ ซึ่งจะใช้เวลาประมาณ ๒ ชั่วโมง เป็นที่น่าสงสารว่า หลายท่านแยกไม่ออกว่า ระหว่างท่องพระคาถาเงินล้านกับภาวนาพระคาถาเงินล้านต่างกันอย่างไร ? การท่องก็คือการสักแต่ว่าให้ครบ ว่าให้จบไปตามที่เราต้องการ แต่การภาวนานั้นก็คือการภาวนาโดยใช้พระคาถาเงินล้าน ควบกับลมหายใจเข้าออก ยิ่งทรงสมาธิสมาบัติได้สูงเท่าไร ผลก็จะมีมากเท่านั้น