[เถรี]

แล้วครั้งแรกที่เจอหน้าท่าน หลวงพ่ออุตตะมะออกปากกับกระผม/อาตมภาพว่า "เจ้าผู้เป็นเชื้อสายของสักกเทวราช เราจะสงเคราะห์เจ้าเป็นคนสุดท้าย..!" กระผม/อาตมภาพลากเกมยาวมาประมาณ ๒๐ ปี เพราะเกรงว่าถ้าหากว่าท่านสงเคราะห์แล้วท่านจะไปเลย

จนกระทั่งท้ายสุด เห็นกายสังขารท่านไม่ไหว ๙๐ กว่าใกล้จะ ๑๐๐ พรรษาแล้ว ช่วงที่เป็นเจ้าอาวาสอยู่ที่วัดทองผาภูมิ กระผม/อาตมภาพจึงขอให้ท่านช่วยปลุกเสกวัตถุมงคลรุ่นหนึ่ง ก็คือมีดหมอถอนโบสถ์ของวัดทองผาภูมิ หลังจากนั้นไม่นานท่านก็มรณภาพ แต่กระผม/อาตมภาพคิดว่า ตัวเองจะโดนกรรมสนองหรือเปล่า ? ไปลากครูบาอาจารย์อยู่จนนานขนาดนั้น..!

ในเรื่องของคนแก่ กายสังขารไม่เหมือนคนหนุ่ม อยู่วันหนึ่งก็ทรมานไปวันหนึ่ง แล้วโดยเฉพาะพระอย่างหลวงพ่ออุตตะมะ ท่านไม่ต้องการการเกิดแล้ว ท่านไม่เห็นความดีในร่างกายนี้ ไม่เห็นความดีในโลกนี้ ไม่เห็นความจำเป็นที่จะต้องอยู่ต่อ แต่กระผม/อาตมภาพไม่ยอมให้ท่านสงเคราะห์ เนื่องเพราะว่าเรื่องพวกนี้เป็นการผูกกรรมมาตั้งแต่ชาติก่อน ๆ ในเมื่อเจ้าหนี้ไม่ยอมให้ใช้หนี้ ลูกหนี้ก็ไม่ได้ใช้เสียที ก็เลยลากท่านอยู่มาจนนานขนาดนั้น

สำหรับคนทั่วไปที่ทำไม่ได้ก็เห็นว่าเป็นการเพ้อเจ้อ แต่ว่าคนที่ทำได้ก็เห็นเป็นเรื่องปกติ แม้กระทั่งวันนี้ลูกศิษย์สำคัญของหลวงพ่อฤๅษีฯ ท่านหนึ่ง คือผู้ช่วยศาสตราจารย์ร้อยตรีมังกุร ชัยพันธุ์ นั่นก็อายุ ๙๐ กว่าปีแล้ว ท่านได้เดินทางไปร่วมงานด้วย บอกกับกระผม/อาตมภาพว่า "หลวงพ่อไปตาม" คำว่าหลวงพ่อก็คือหลวงพ่ออุตตะมะ

แล้ววันนี้ก็เป็นวันที่อัศจรรย์มาก เพราะว่าบรรดาลูกศิษย์ทั้งพระและฆราวาสไปกันมากเป็นพิเศษ แม้แต่ท่านปัณฑิตะ เจ้าอาวาสวัดเสาร้อยต้น ทางฝั่งพระเจดีย์สามองค์ของพม่า ก็พาทั้งพระทั้งแม่ชีไป ไม่ถึงร้อยก็ใกล้เคียง..! ก็แปลว่างานนี้หลวงพ่ออุตตะมะท่านต้องการรวมกำลังใจศิษย์ของท่าน ก็คือใครที่ไม่ได้นึกถึงก็ต้องนึกถึง เมื่อนึกถึงก็ต้องไปหา