[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันพฤหัสบดีที่ ๒ พฤศจิกายน ๒๕๖๖ ก่อนที่จะบอกกล่าวเล่าถึงเรื่องอื่น ๆ ขออาศัยเสียงนี้ส่งไปถึงญาติโยมชาวไทยทั้งหลายที่อาศัยอยู่ ไม่ว่าจะเป็นยุโรปหรือว่าสหรัฐอเมริกา ถ้าท่านทั้งหลายไม่ได้อาลัยอาวรณ์อะไรทางด้านนั้นมากมายนัก ก็กลับบ้านเราเถอะ..! แต่ถ้าหากว่ายังอาลัยอาวรณ์อะไรทางด้านนั้น แล้วมีวัตถุมงคลวัดท่าขนุน อย่างเช่น พระกริ่งพิชัยสงคราม พระนาคปรกฉลอง ๒,๖๐๐ ปีพุทธชยันตี พระกริ่งสะท้านไตรภพ พระขุนแผนเกราะเพชร สมเด็จองค์ปฐมพิมพ์นั่งบัวเสวยสุข แม้กระทั่งพระยอดขุนพลกาญจนบุรี ถ้าไม่ได้ติดตัวไว้ ก็เอามาปัดฝุ่นติดตัวไว้ได้แล้ว..!

ส่วนท่านใดที่ติดตัวอยู่เป็นประจำ ให้ภาวนา อิติปิ โสฯ สวากขาโตฯ สุปฏิปันโนฯ ๓ ห้องนี้เอาไว้ทุกเช้า จนกระทั่งกำลังใจมั่นคงแล้ว กราบขอบารมีคุณพระศรีรัตนตรัย ปกปักรักษาตัวเราและบุคคลที่เรารัก ให้ปลอดภัยในที่ทุกสถาน ในกาลทุกเมื่อ ซึ่งท่านทั้งหลายจะกลับมา ลำบากอยู่บ้านเราก็ดี หรือว่าอยากตื่นเต้นมาก ก็ให้ทำอย่างที่กระผม/อาตมภาพได้บอกเอาไว้แล้ว

ส่วนเรื่องอื่น ๆ นั้น วันนี้กระผม/อาตมภาพรับฎีกานิมนต์ ไปร่วมงานพุทธาภิเษกวัตถุมงคลรุ่นกฐิน ๒๕๖๖ ที่วัดไร่ขิง (พระอารามหลวง) ซึ่งมีพระเดชพระคุณท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระมหารัชมงคลมุนี (ธงชัย ธมฺมธโช) กรรมการมหาเถรสมาคม เจ้าคณะใหญ่หนกลาง เป็นองค์ประธานในงานครั้งนี้

พระเกจิอาจารย์ที่รับนิมนต์ไป ส่วนใหญ่ก็รู้จักมักคุ้นกันดี ทางด้านฝั่งขวาขององค์หลวงพ่อวัดไร่ขิงที่กระผม/อาตมภาพนั่งอยู่ รูปแรกก็คือหลวงพ่อสมพงษ์ (พระครูสุวรรณจันทนิวิฐ, ดร.) วัดองค์พระ รูปที่สองคือกระผม/อาตมภาพเอง รูปที่สามคือหลวงพ่อโนรี (พระครูปิยกาญจนธรรม) วัดหนองหญ้าปล้อง แล้วถัดไปเป็นลำดับ ๆ มีหลวงปู่สมบุญ (พระครูสุวรรณธรรมานุยุต) วัดลำพันบอง ซึ่งความจริงท่านต้องนั่งด้านหน้าสุด แต่เนื่องจากว่าอายุกาลผ่านวัยถึง ๑๐๓ ปีแล้ว หลวงปู่สมบุญจึงไปนั่งเก้าอี้ปิดท้ายแถวทางด้านฝั่งขวามือ ซึ่งพวกเราพูดกันแบบขำ ๆ ว่า "ฝั่งไทย"

ส่วนทางด้านฝั่งซ้ายของพระประธานหรือว่า "ฝั่งลาว" นั้น ก็ประกอบไปด้วยหลวงพ่ออวยพร (พระครูปฐมวราจารย์) วัดดอนยายหอม ท่านเจ้าคุณสุรศักดิ์ (พระภาวนาวิสุทธิโสภณ วิ.) วัดประดู่ (พระอารามหลวง) หลวงพ่ออิฏฐ์ (พระครูโสภิตวิริยาภรณ์) วัดจุฬามณี หลวงพ่อพร (พระครูปฐมสรคุณ) วัดบางแก้ว ซึ่งรายนี้เป็นเพื่อนร่วมรุ่นพระอุปัชฌาย์ของกระผม/อาตมภาพเอง

ท่านอื่น ๆ นั้น ก็ทักทายถึงกันบ้าง ไม่ถึงกันบ้าง โดยเฉพาะหลวงพ่อแป๊ะ (พระครูยติธรรมานุยุต) วัดสว่างอารมณ์ ไม่ว่าจะนั่งอยู่มุมไหนก็ตาม เสียงท่านก็จะดังคับสถานที่ ไม่ต้องมองก็รู้ว่าใครอยู่แถวนั้น เมื่อทำการปลุกเสกเสร็จเรียบร้อย กระผม/อาตมภาพก็ขอตัว ฝ่ารถติดกลับสู่ที่พัก เนื่องเพราะว่าพรุ่งนี้เช้าจะต้องมีภารกิจต่อไปอีก