[เถรี]

เนื่องเพราะว่าในส่วนของการเวียนว่ายตายเกิดนั้น ไม่ว่าจะเกิดชาติไหนก็มีแต่ความทุกข์ทั้งสิ้น ความทุกข์นั้นจะมีมาก มีน้อย ก็แล้วแต่บุญแต่กรรมที่เราทำมา แต่ถ้าหากว่าถึงเราสร้างบุญเอาไว้ดีขนาดไหนก็ตาม นิพัทธทุกข์ คือความทุกข์เนืองนิจอย่างหนึ่ง สภาวทุกข์ คือความทุกข์ตามสภาพของเราอย่างหนึ่ง ต้องมีแก่เราอยู่เสมอ ไม่ว่าจะเป็นการเจ็บไข้ได้ป่วย หนาวร้อน หิวกระหาย ปวดอุจจาระ ปวดปัสสาวะ ร่างกายสกปรกโสโครก เหล่านี้เป็นต้น จึงเป็นเรื่องที่ ถึงแม้ว่าจะเกิดมาประกอบด้วยบุญบารมีขนาดไหนก็ตาม ขึ้นชื่อว่าการเกิดมาแล้วไม่ทุกข์นั้นไม่มี..!

เสียดายแต่เพียงว่าญาติโยมทั้งหลายที่อยู่ทางด้านปักษ์ใต้ของเรานั้น ครูบาอาจารย์สายใต้ที่เน้นเรื่องมรรคเรื่องผลมีน้อยมาก ส่วนใหญ่ก็มาทางสายเหนียว คงกระพัน มหาอุด เป็นต้น สำนักที่มีชื่อเสียงโด่งดังยาวนานมานับร้อย ๆ ปี อย่างสำนักวัดเขาอ้อ ก็เป็นที่รู้กันว่าเน้นในเรื่องของคงกระพันมหาอุด ไม่ว่าจะเป็นยุคของหลวงปู่ทองเฒ่า วัดเขาอ้อก็ดี ลงมาถึงหลวงพ่อปาล วัดเขาอ้อก็ตาม

แม้กระทั่งที่แตกออกไปเป็นสาขาอย่างวัดบ้านสวน ซึ่งมีหลวงพ่อคง หรือว่าทางวัดดอนศาลา ที่มีหลวงพ่อเอียดก็ตาม ครูบาอาจารย์เหล่านี้ก็ล้วนแล้วแต่ไปจากวัดเขาอ้อทั้งสิ้น บุคคลที่สืบสายมา ไม่ว่าจะเป็นหลวงพ่อพรหม วัดบ้านสวนก็ดี หรือว่าหลวงพ่อนำ วัดดอนศาลาก็ตาม ก็ล้วนแล้วแต่สืบสายมาด้านของคงกระพัน มหาอุด

ถ้าหากว่าจะไปทางด้านเมตตามหานิยม ก็มักจะเป็นสายเสน่ห์เสียมากกว่า ก็คือเน้นในเรื่องของเสน่ห์เล่ห์กลไปเลย จึงทำให้ญาติโยมที่หวังในเรื่องของการปฏิบัติธรรมเพื่อความหลุดพ้น หาครูบาอาจารย์ทางนี้ได้ยากอย่างยิ่ง หรือว่าปรมาจารย์ใหญ่อย่างหลวงปู่ทวด วัดช้างให้ ท่านก็มีชื่อเสียงในด้านนิรันตราย คือความปลอดภัยในที่ทุกสถาน ในกาลทุกเมื่อ ตามแบบของพระโพธิสัตว์ใหญ่ ซึ่งเป็นหลักชัยให้กับทางด้านปักษ์ใต้มาเนิ่นนานเหลือเกิน

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น เมื่อมีครูบาอาจารย์ที่สอนเกี่ยวกับการบรรลุมรรคผลกันในชาตินี้ ญาติโยมส่วนหนึ่ง ซึ่งเปรียบเหมือนดอกบัวพ้นน้ำ เมื่อกระทบแสงแดดแล้ว พร้อมที่จะบานบ้าง หรือว่าจะบานในวันรุ่งขึ้น หรือว่าวันต่อ ๆ ไปบ้าง ก็เหมือนกับว่าตนเองเข้าร้านอาหารที่ไม่ตรงกับกำลังใจของตน ก็คือไม่สามารถที่รับประทานแล้วจะรู้สึกเป็นที่พอใจ จึงต้องแสวงหาร้านอาหารอื่น ๆ ต่อไป

ปรากฏว่าร้านอาหารที่เหมาะใจของตนเองนั้น กลับเป็นครูบาอาจารย์ที่อยู่ต่างภาคต่างดินแดน อย่างเช่นว่าทางสายหลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต ก็เคยส่งครูบาอาจารย์ลงมายังปักษ์ใต้ในยุคแรก ๆ แม้แต่ครูบาอาจารย์ที่เป็นอาจารย์ใหญ่สายอีสานรูปหนึ่ง ก็คือหลวงปู่เทสก์ เทสรํสี ท่านก็ยังมาอยู่ที่ปักษ์ใต้เสียหลายปี ดังนั้น..เมื่อพระเดชพระคุณหลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุงท่านเดินทางลงใต้ แล้วลูกศิษย์ลูกหาทางด้านนี้ที่ไม่นิยมการเกิด ก็มาอาศัยเกาะกันเป็นกลุ่มเป็นก้อน เพื่อที่จะรับฟังและปฏิบัติตาม