[เถรี]

แต่เป็นที่น่าเสียดายว่า รุ่นเก่า ๆ ซึ่งเคยเกาะกลุ่มกันกลมเกลียวเหนียวแน่นนั้น มาถึงในยุคปัจจุบันก็เริ่ม "ล้า" กันหมดแล้ว ทำให้ไม่มีคณะศิษย์จังหวัดยะลาที่รวมกันเป็นกลุ่มใหญ่ หรือว่าไม่มีคณะศิษย์จังหวัดสงขลาที่รวมกันเป็นกลุ่มใหญ่อย่างสมัยก่อน เนื่องเพราะว่าภาระรัดตัวบ้าง รุ่นเก่า ๆ เสียชีวิต ล้มตายลงไปบ้าง ทำให้รุ่นใหม่ ๆ ไม่ได้เกาะกลุ่มกันแน่นเหนียวเหมือนเดิม เมื่อมีลูกศิษย์สายหลวงพ่อฤๅษีฯ ลงมาปักษ์ใต้ ก็ต่างคนต่างมากันบ้าง เกาะกันมาเป็นกลุ่มเล็ก ๆ มาบ้าง ต้องนับว่าเป็นที่น่าเสียดายเป็นอย่างยิ่ง

แต่ก็เป็นไปตามคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็คือ สัพเพ สังขารา อนิจจา สรรพสิ่งทั้งหลายล้วนแล้วแต่ไม่เที่ยง สัพเพ ธัมมา นาลัง อภินิเวสายะ สิ่งทั้งหลายทั้งปวงไม่ควรแก่การยึดมั่นถือมั่น

ท่านทั้งหลายไม่ว่าจะมาเองก็ดี มาเฉพาะครอบครัวของตนก็ดี หรือยังจับกลุ่มกันเป็นคณะ แม้ว่าจะเล็กลงก็ตาม ก็ยังเป็นผู้ใฝ่ในบุญในกุศล ในขณะที่หลักธรรมขององค์สมเด็จพระทศพลบรมศาสดาสัมพุทธเจ้ายังสมบูรณ์บริบูรณ์อยู่ ท่านทั้งหลายก็ยังมีสิทธิ์ที่ปฏิบัติแล้วจะได้มรรคได้ผล อย่างที่ตนเองต้องการ หรือว่าปฏิบัติไปแล้ว ถึงแม้ว่าจะเข้าไม่ถึงมรรคผลนิพพานในชาติปัจจุบันนี้ แต่ว่าอย่างน้อยท่านทั้งหลายก็ทำให้เส้นทางการเวียนว่ายตายเกิดของตนนั้นสั้นลงไปอย่างมาก ถือว่าเป็นบุคคลที่ไม่ประมาท

เพียงแต่ว่าการทำบุญนั้นขอให้ใช้ปัญญาประกอบด้วย ไม่ใช่ว่ากระผม/อาตมภาพนั่งเครื่องบินมา แล้วท่านทั้งหลาย ถึงเวลาก็ถวายเครื่องสังฆทาน พระพุทธรูป ผ้าไตร อาหารสด อาหารแห้งไว้มากมาย จนไม่สามารถที่จะขนกลับไปได้

มีอยู่ครั้งหนึ่ง กระผม/อาตมภาพจำได้แม่นยำ ก็คือรับเฉพาะผ้าไตรอย่างเดียวถึง ๒๐๐ กว่าไตรแล้ว..! ต้องอาศัยรถของญาติโยมขนไปเพื่อไล่แจกวัดวาอารามใกล้เคียงแถวนี้ วัดละ ๑๐ ไตรบ้าง ๒๐ ไตรบ้าง กว่าที่จะหมดก็ตระเวนอยู่เป็นวัน เพราะว่าไม่สามารถที่จะขนกลับไปได้