[เถรี]

เรื่องทั้งหลายเหล่านี้ แม้ว่าปัจจุบันจะเปลี่ยนจากทหารของชาติ มาเป็นทหารในกองทัพธรรมขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แต่ว่าจิตใจที่ห่วงใยบรรดานักรบเพื่อนพ้องต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นรุ่นน้อง รุ่นลูก รุ่นหลานก็ตาม ก็ยังคงมีอยู่ตามปกติ และพยายามเอาใจช่วยให้เขาทั้งหลายเหล่านั้นปลอดภัยอยู่เสมอ จะได้รักษาผืนแผ่นดินไทยนี้เอาไว้ ให้บรรดาท่านทั้งหลายได้อยู่อาศัยกันอย่างสงบร่มเย็น

เพียงแต่บางทีก็รู้สึกเหมือนกันว่า บรรดาผู้ที่สร้างความวุ่นวายอยู่ในบ้านในเมืองในปัจจุบันทั้งหลายเหล่านี้ ถ้ากระผม/อาตมภาพมีอำนาจอยู่ ก็อาจจะโดนจับกุมคุมขังอย่างชนิดขังลืมไปแล้ว..! ดังนั้น..คนแบบกระผม/อาตมภาพจึงไม่สมควรที่จะมีอำนาจอยู่ในมือ เนื่องเพราะว่าค่อนข้างจะมีนิสัยเผด็จการ ทนเห็นสิ่งวุ่นวายในบ้านในเมืองของเราที่จะมาถ่วงให้ประเทศชาติพัฒนาช้าไม่ได้

วันนี้ก็เลยกลายเป็นว่าเอากิเลสของตนเองมาเล่าให้ทุกท่านได้ฟัง เนื่องเพราะว่าฟังประวัติของทหารพรานกรกต เกตุแก้วแล้ว ทำให้ระลึกถึงความหลังครั้งที่ยังอยู่ชายแดนขึ้นมาได้ ใครอยากจะอ่านเรื่องทั้งหลายเหล่านั้น ลองไปหาบันทึกที่กระผม/อาตมภาพเขียนเอาไว้ ก็คืออดีตที่ผ่านพ้นในช่วงแรก ๆ ซึ่งจะมีอยู่ในเว็บไซต์วัดท่าขนุน ลองไปดูว่าประสบการณ์ต่าง ๆ ที่พบที่เห็นในระหว่างรับใช้ชาติอยู่นั้นเป็นอย่างไร

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายแก่พระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพุธที่ ๘ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๖๖
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)