[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันอังคารที่ ๑๔ พฤศจิกายน ๒๕๖๖ กระผม/อาตมภาพไม่อยู่ ๑๒ วัน ก็ต้องขอบคุณทุกท่านที่ช่วยกันบริหารดูแลวัดท่าขนุนให้เป็นไปได้ด้วยดี

ความจริงยังมีงานเรื่องการอบรมนักธรรมชั้นโท - ชั้นเอก ต่อเนื่องอยู่ แต่ว่าพรุ่งนี้กระผม/อาตมภาพต้องไปโรงพักเพื่อคุยเรื่องคดีความ ซึ่งผู้รับเหมาสร้างหัวรถไฟโบราณรับเงินไปแล้วก็ทิ้งงาน ทางด้านตำรวจจึงออกหมายเรียกให้มาคุยกันว่าจะทำอย่างไร จึงมีเหตุผลพอที่จะแจ้งผู้บังคับบัญชาว่าติดงานสำคัญ

พอกลับมาแล้ว ตรวจดูสมุดลา เห็นพวกท่านเกือบทั้งวัดไปฝังเข็มกันมา จากประสบการณ์ส่วนตัวของกระผม/อาตมภาพที่ฝังเข็มมา จะดีเฉพาะครั้งแรกครั้งที่สองเท่านั้น เนื่องเพราะว่าส่วนใหญ่แล้วโรคภัยไข้เจ็บของเรานั้น เกิดจากการที่เลือดลมเดินไม่สะดวก การฝังเข็ม หลัก ๆ เลย ก็คือเปิดชีพจรให้เลือดลมเดินได้สะดวก เราก็จะรู้สึกดีขึ้นทันตาเห็น เหมือนอย่างกับว่าตัดถนนให้เดินทางได้คล่องขึ้น

แต่พอครั้งที่ ๒ ที่ ๓ ที่ ๔ ก็เหมือนอย่างกับไปตัดถนนที่มีอยู่แล้ว ประโยชน์ก็จะน้อยลงไปเรื่อย แปลว่าถ้าจะไปฝังเข็มไม่ควรที่จะไปบ่อย ยิ่งถ้าแบบที่กระผม/อาตมภาพไปฝังเข็มมา นั่นครั้งละ ๔,๐๐๐ บาท..! แล้วหมอเขายังต้องให้นัดลูกค้าให้ได้อย่างน้อย ๓ คน ถึงจะมาทำการฝังเข็มให้

คราวนี้พอได้รับการฝังเข็มไปแล้ว ครั้งแรกอาการดีขึ้น ญาติโยมที่เป็นเจ้าภาพก็มีกำลังใจ จึงเชิญหมอมาบ่อย แต่กระผม/อาตมภาพเป็นคนช่างสังเกต เห็นอย่างชัดเจนเลยว่า พอครั้งที่ ๓ ไปแล้ว แทบจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น เนื่องเพราะว่าฝังบ่อยเกินไป ตอนช่วงนั้นประมาณอาทิตย์ละครั้ง เนื่องจากว่ายังเรียนหนังสืออยู่

แต่คราวนี้ต้องบอกว่าหมอเขามีความสามารถที่แท้จริง การฝังเข็มนั้น ถ้าทำได้ถูกต้องและมีฝีมือจริง จะไม่รู้สึกเจ็บอะไรเลย ทั้ง ๆ ที่เข็มปักเต็มตัวของเรา อย่างเก่งก็รู้สึกหนึบ ๆ หน่อยเดียวเท่านั้น ถ้าหากว่าเจ็บ แสดงว่าฝังผิดจุดแล้ว..!

โดยเฉพาะ "หมอหยาง" ฝังเข็มที่ท้ายทอยกระผม/อาตมภาพ พอถึงเข็มที่ ๔ กระผม/อาตมภาพก็บอกกับหมอว่า "ขอนอนลงได้ไหม ? เพราะรู้สึกว่าจะเป็นลม" หมอแกพยายามพูดทั้งภาษาจีน ภาษาไทย กระท่อนกระแท่น จับความได้ว่า "หลวงพ่อเก่งมาก" แกฝังให้หลวงจีนเส้าหลิน เข็มแรกก็ร่วงสลบทั้งยืนเลย..! เนื่องเพราะว่าถ้าเลือดลมอั้นมาก ๆ แล้วอยู่ ๆ เราไปเปิดให้พุ่งพรวดพราด บางทีร่างกายก็รับไม่ไหว