กระผม/อาตมภาพจึงเรียนถวายว่า "เวลาเรานับลูกประคำ อันดับแรกเลย เป็นอิริยาบถและสัมปชัญญะในมหาสติปัฏฐานสูตร คือต้องกำหนดรู้อาการเคลื่อนไหวของนิ้วมือ
ประการต่อไปคือ สติต้องกำหนดจดจำว่าตอนนี้ภาวนาไปกี่จบ ? นิ้วมือเคลื่อนผ่านลูกประคำถูกต้องหรือไม่ ? จำเป็นอย่างยิ่งที่ต้องใช้สติเป็นอย่างมาก ไม่เช่นนั้นแล้ว เผลอเมื่อไรก็จะนับผิด
ในเมื่อเป็นเช่นนั้น การที่เราใช้เครื่องนับอัตโนมัติ ถึงเวลาก็กดครั้งหนึ่ง ถึงเวลาก็กดครั้งหนึ่ง สติที่จะจดจ่ออยู่กับงานตรงหน้าจึงไม่ได้เท่าที่ควร" ท่านเจ้าคุณหลวงตาจึงได้บอกว่า "จริงอย่างที่แกว่า แต่ข้าแก่แล้ว จะให้ไปทุ่มเทแบบสมัยหนุ่ม ๆ ก็ไม่ได้ จึงต้องอาศัยเครื่องแบบนี้แหละ"
อันดับต่อไปก็คือ ในเรื่องของการนับลูกประคำนั้น ประคำเส้นนั้นจะรับเอาปราณ หรือว่าพลังชีวิต หรือจะเรียกว่าความศักดิ์สิทธิ์ ของเจ้าของผู้ใช้เข้าไปด้วยก็ได้ ก็คือจะเรียกแบบไหนก็ใช่ทั้งนั้น
ถ้าเราสังเกตดูจะเห็นว่า สถานที่ซึ่งพระสุปฏิปันโนท่านปฏิบัติธรรม ถ้าเราไปอาศัยอยู่ในที่นั้น สภาพจิตของเราจะทรงตัวได้เร็วมาก แล้วถ้าหากว่าตั้งใจปฏิบัติเพื่อมรรคเพื่อผล พลังของท่านที่เหลืออยู่ ก็จะช่วยประคับประคองให้เราเองนั้น ไปได้ถูกทาง และเข้าถึงได้ง่ายกว่าที่ตะเกียกตะกายพยายามด้วยตนเอง
ในเมื่อเป็นเช่นนี้ การปฏิบัติตามแบบโบราณจึงเป็นเรื่องที่เหมาะสมด้วยประการทั้งปวงแล้ว เพราะว่าโบราณาจารย์ที่ท่านมีความรู้ความสามารถ อยู่ในระดับครูบาอาจารย์ของหลวงปู่หลวงพ่อเรา กว่าจะมาถึงระดับของเรานั้น วิชาการต่าง ๆ ท่านตกผลึกลงมาจนสามารถสรุปได้ลงตัวแล้ว
ในเมื่อเป็นเช่นนั้น เราเองปฏิบัติตามไป ก็สามารถที่จะรับผลดีได้เลย ไม่ใช่ว่ามาตะเกียกตะกายหาแนวทางใหม่ กว่าที่จะได้แนวทางที่เหมาะสมกับตนเองเหมือนยุคสมัยของท่าน บางทีก็ตายเปล่าเสียก่อน โดยที่ไม่ทันจะได้อะไรอย่างที่หวัง
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 19-11-2023 เมื่อ 01:26
|