[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันพฤหัสบดีที่ ๒๓ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๖๖ ก่อนอื่นต้องเจริญพรขอบคุณ "พระยาศรีฯ" และบริวารทั้งหมด พร้อมกับ "เจ้าลุง" และบริวารทั้งหมด ที่ช่วยดูแลอำนวยความสะดวกให้ทุกอย่างตลอดทริปนี้ กุศลบารมีใดที่ข้าพเจ้าได้สร้างสมมาตั้งแต่ต้นจวบจนบัดนี้ โดยเฉพาะในส่วนของทาน ศีล และภาวนา ขอให้ "พระยาศรีฯ" และบริวารทุกท่าน พร้อมทั้ง "เจ้าลุง" และบริวารทุกท่าน ได้อนุโมทนา ประโยชน์ความสุขใดที่ข้าพเจ้าจักพึงได้รับ ขอให้พระยาศรีและบริวารทุกท่าน พร้อมทั้งเจ้าลุงและบริวารทุกท่าน จงได้รับโดยถ้วนหน้า ณ กาลบัดเดี๋ยวนี้เถิด

และขอบคุณขอบใจทุกท่านที่ช่วยดูแลความสะดวกเรียบร้อย ให้คณะของเราได้สนุกสนานเพลิดเพลิน "ม่วนซื่นโฮแซว" ในเมืองลาวตลอดทริปนี้ จึงต้องขอเจริญพรแก่ทุกท่านมาไว้ ณ ที่นี้ก่อน

สำหรับเช้าวันนี้กระผม/อาตมภาพรีบเข้าห้องอาหารตั้งแต่ ๖ โมงเช้า พูดง่าย ๆ ว่าห้องอาหารยังไม่ทันจะวางอาหารลงครบ กระผม/อาตมภาพก็ฉันอิ่มแล้ว เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่าวันนี้จะไปยังอุทยานน้ำตกตาดฟาน ซึ่งมีไฮไลท์อยู่อย่างหนึ่งก็คือการโหนซิปไลน์ หรือที่เรียกง่าย ๆ ว่าโหนสลิง

คราวนี้การที่พระภิกษุสงฆ์ของเราจะไปโหนสลิง แม้ว่าเขาจะจัดที่รองนั่งให้เป็นระเบียบเรียบร้อย ไม่ต้องไปห้อยต่องแต่งเหมือนกับชาวบ้านเขา แต่ด้วยความที่คนจำนวนหนึ่งที่ไม่เข้าใจ ถ้ามีใครถ่ายรูปไปลงโซเชียลเมื่อไร กระผม/อาตมภาพก็จะโดนถล่มจมดินลงไปเมื่อนั้น ดังนั้น..จึงต้องแยกจากคณะล่วงหน้าไปก่อน เนื่องเพราะว่าคณะใหญ่ ๗๐ - ๘๐ คนแบบนี้ ต่อให้ห้ามกันขนาดไหน ก็จะต้องมีพวกขวางโลก หรือว่าหัวรั้น ต้องถ่ายเอาไว้จนได้

โดยเฉพาะทุกคนที่ถ่ายโดยไม่ดูตาม้าตาเรือว่า ครูบาอาจารย์กำลังทำอะไรอยู่ กระผม/อาตมภาพนั่งส่งงานอยู่ก็รีบถ่าย แต่คนที่เห็นรูปทันทีทันใดก็จะฟันธงว่าพระรูปนี้ใช้ไม่ได้ เพราะว่าเอาแต่นั่งเล่นโทรศัพท์ ดังนั้น..สิ่งที่ท่านทั้งหลายถ่ายไป เราเก็บไว้เป็นความภูมิใจส่วนตัวก็ไม่มีปัญหา แต่ส่วนใหญ่จะไปโพสต์อวดกันในสื่อโซเชียล จนก่อให้เกิดปัญหาขึ้นไม่เว้นวัน