ดูแบบคำตอบเดียว
  #3  
เก่า 19-12-2023, 00:14
เถรี's Avatar
เถรี เถรี is offline
ผู้ดูแลเว็บ - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Jan 2009
ข้อความ: 30,657
ได้ให้อนุโมทนา: 151,979
ได้รับอนุโมทนา 4,416,213 ครั้ง ใน 34,247 โพสต์
เถรี is on a distinguished road
Default

กระผม/อาตมภาพเดินเข้าไปยังภายในก่อน ปรากฏว่าเจ้าหน้าที่ชี้ให้ไปช่องทางด่วนพิเศษ แล้วเข้าไปสแกนพาสปอร์ตโดยระบบอัตโนมัติ กระผม/อาตมภาพไม่เคยสแกนผ่านในระบบอัตโนมัติมาก่อนเลย เนื่องเพราะว่าสมณศักดิ์ของพระนั้น ไม่มีการเว้นวรรคนามสกุลเหมือนอย่างกับญาติโยมเขา แต่ครั้งนี้ไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้น จึงมีความสะดวกเป็นพิเศษ สามารถที่จะสแกนผ่านโดยง่าย แล้วก็เข้าไปตรวจผ่านเครื่องเอ็กซเรย์ จนกระทั่งเข้าไปนั่งรออยู่ที่หน้าประตูขึ้นเครื่อง โด่เด่อยู่คนเดียว

เป็นเวลานานมาก กว่าที่พระครูสิทธิวัฒนคุณ (พรพรหม ฐิตคุโณ) เจ้าอาวาสวัดกระจัง จะตามเข้ามาเป็นรูปที่สอง ครั้นสอบถามแล้วจึงได้รู้ว่า บรรดาพระและญาติโยมนั้น เมื่อผ่านเข้ามาแล้ว ก็ไปฉันเช้าและรับประทานอาหารเช้ากันอยู่ จนกระทั่งทางด้านนี้เรียกขึ้นเครื่องแล้ว กระผม/อาตมภาพจึงไม่รอใคร ขึ้นไปนั่งรออยู่ด้านบนก่อน ท่านอื่น ๆ ค่อย ๆ ทยอยตามกันมา

ศรีลังกันแอร์ไลน์ ขึ้นตรงเวลา คือ ๙ โมงเช้าของประเทศไทย กระผม/อาตมภาพไม่ได้ใส่ใจเรื่องการขึ้นลงของเครื่องบิน หากแต่กำหนดจิตเข้าสู่สมาธิ น้อมกราบขอบารมีพระ พรหม เทวดา และครูบาอาจารย์ทั้งหมด ให้การเดินทางครั้งนี้สะดวกและปลอดภัยทุกประการด้วย

จากนั้นก็ภาวนา สะสม "เสบียงบุญ" ไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งท่านอาจารย์พระมหาสุรชัย วราสโภ, ดร. ท่านสะกิดว่าเขาเอาอาหารมาส่ง ก็ได้แต่ยกมือตีใบ้ว่าไม่รับ เมื่อภาวนาไปประมาณ ๒ ชั่วโมง คลายกำลังใจออกมา ปรากฏว่าเครื่องบินค่อย ๆ ลดระดับลงแล้ว และท้ายที่สุดก็ลงสู่สนามบินนานาชาติบันดราไนยเก เมืองโคลัมโบ ประเทศศรีลังกา

ครั้นเมื่อพวกเรานั่งรถบัสจากกลมงสนามบินเข้ามาจนถึงตัวอาคารผู้โดยสารแล้ว ก็ต้องมาผ่านกองตรวจคนเข้าเมืองศรีลังกา แต่เจ้าประคุณรุนช่องเถอะ..! ทุกช่องมีแต่คนเข้าคิวยาวเหยียดยืดยาดมาก มีช่องเดียวที่ว่างอยู่ ครั้นกระผม/อาตมภาพเดินเข้าไปถึง แล้วไปยืนงง ๆ อยู่เล็กน้อย เพราะเขาเขียนว่า Crew Only สำหรับบรรดาลูกเรือเท่านั้น ซึ่งส่วนใหญ่ก็คือพนักงานบนเครื่องบินทั้งสิ้น

บรรดาพรรคพวกเพื่อนฝูงพระภิกษุ เห็นกระผม/อาตมภาพเดินเข้าไป ก็ตามกันมาจนหมด ทำเอาบรรดาแอร์โอสเตส แม้กระทั่งสจ๊วต หรือว่ากัปตันก็ยืนตาปริบ ๆ กระผม/อาตมภาพก็เกรงใจว่าเขาอาจจะต้องเร่งไปเปลี่ยนเครื่องลำใหม่กัน จึงโบกมือให้บรรดาลูกเรือผ่านหน้าไปก่อน เมื่อเขาทั้งหลายเหล่านั้นผ่านไปแล้ว เจ้าหน้าที่ก็เรียกพวกกระผม/อาตมภาพเข้าไป ตรวจสอบวีซ่า แล้วก็ประทับตราลงบนพาสปอร์ตให้
__________________
........................

เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง

จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย วสันต์วิษุวัต : 19-12-2023 เมื่อ 04:15
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 29 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ เถรี ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา