ครั้นเห็นตัวกระเล็น หรือบางคนเรียกว่ากระถิก หรือบางคนก็อาจจะเรียกว่ากระรอกน้อยหลังลาย วิ่งมาตามระเบียง กระผม/อาตมภาพก็แบ่งสับปะรดเป็นชิ้นเล็กวางไว้ให้ ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้เข้าใกล้ แต่เจ้ากระรอกก็ปราดเปรียวไม่ไว้วางใจ ถึงขนาดไม่ยอมเข้ามาเลย สักพักหนึ่งก็วิ่งหนีหายไป แต่ปรากฏว่าอีแกมาถึงก็โฉบไปรับประทานแทน บริกรที่ดูแลอยู่เดินเข้ามาบอกว่า อย่าได้ให้อาหารพวกนกพวกสัตว์แบบนี้อีก ไม่เช่นนั้นแล้วอาจจะลามปามเข้ามาจนถึงโต๊ะอาหารได้..!
กระผม/อาตมภาพขอโทษแล้วก็ฉันจนอิ่ม จากนั้นก็ขอตัวกลับไปบนห้องเพื่อพักผ่อน แต่ความจริงแล้ว ไม่ได้พักผ่อน หากแต่ว่าไปตรวจสอบปัจจัยของตนเอง ทั้งเงินไทย เงินหยวน เงินดอลลาร์อเมริกัน เงินรูปีอินเดีย และเงินรูปีศรีลังกา
เมื่อรวบรวมออกมาได้เป็นจำนวน ๓๑๔,๑๒๐ รูปี กระผม/อาตมภาพก็เตรียมใส่ซองไว้ แล้วก็หิ้วกระเป๋ากลับออกไปพบปะกับเพื่อนฝูง ที่เพิ่งจะออกมาฉันเช้ากันเป็นส่วนใหญ่ มอบปัจจัย ๓๐๐,๐๐๐ กว่ารูปีนี้ ให้แก่ท่านอาจารย์พระมหาสมคิด อตฺถสิทฺโธ ป.ธ. ๗ เจ้าอาวาสวัดหนองโพ จังหวัดราชบุรี รองเจ้าคณะอำเภอโพธาราม ไว้เป็นกองผ้าป่า ในการสร้างพระพุทธรูปสูง ๑๒๐ ฟุต
ซึ่งวันก่อนประผม/อาตมภาพเข้าใจผิด คิดว่าสร้างที่วัดศักติธรรม แต่ว่าวัดนั้นเป็นวัดของท่านอริยรัตนะ วัดที่สร้างพระใหญ่นั้นเป็นอีกวัดหนึ่ง จึงต้องหาปัจจัยมาร่วมกองผ้าป่ากับเขา แล้วก็ไปคืนกุญแจและนั่งคุยกัน รอเวลาอยู่ที่ล็อบบี้ จนกระทั่งรถบัสของคณะเรามาถึง ก็ได้ทำการยืนยันกระเป๋าของแต่ละคน แล้วเขายกขึ้นรถให้
เมื่อพร้อมแล้วก็ออกเดินทาง วันนี้หลวงพ่อวัดป่าประดู่ - พระครูโสภิตปัญญากร (เชาวลิตร ชิตงฺกโร) เจ้าอาวาสวัดป่าประดู่ (พระอารามหลวง) เจ้าคณะอำเภอเมืองระยอง เป็นผู้นำในการสวดมนต์ทำวัตรเช้า ทำให้กระผม/อาตมภาพสามารถถ่ายรูปตอนที่ทุกคนสวดมนต์ได้ เนื่องเพราะว่าวันอื่น ๆ นั้นเป็นผู้นำสวดเอง ไม่สามารถที่จะถ่ายมาให้ทุกคนอนุโมทนาได้
พวกเราวิ่งไปยังวัดดัมบุลละ หรือว่าวัดถ้ำดัมบุลละ เพื่อที่จะเข้าไปชมบรรดาถ้ำ ซึ่งเป็นพุทธสถานต่าง ๆ ปรากฏว่าระหว่างที่วิ่งไป ก็มีฝนพรำลงมาเป็นปกติ จนกระทั่งไปถึงด้านหลังวัดซึ่งเป็นทางขึ้นแล้ว ฝนก็ยังพรำอยู่ ท่านอาจารย์พระมหาสมคิดจึงตัดสินใจให้วนรถไปทางด้านหน้าวัด
ปรากฏว่าเมื่อวนรถไปถึง ฝนก็หยุดจริง ๆ พวกเราจึงเดินเข้าทางด้านหน้าวัด ซึ่งย้อนทางกับนักท่องเที่ยวทั้งหมด ที่ต้องซื้อตั๋วเข้าชมทางด้านหลังวัด เดินเข้าไปชมถ้ำแล้วก็ลงมาทางด้านหน้าวัด เพื่อชมพิพิธภัณฑ์พระพุทธศาสนาต่อไป
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 21-12-2023 เมื่อ 05:05
|