[เถรี]

จะว่าไปแล้ว เรื่องนี้ทางวัดท่าขนุนของเราก็ไม่ได้เคร่งครัด ผู้มาปฏิบัติธรรมจะใส่เสื้อผ้าสีสันแบบไหนก็ได้ แต่ขอให้เป็นชุดสุภาพ ไม่จำเป็นต้องเป็นชุดขาว แต่ว่าระยะหลัง ๆ ด้วยความที่เขาทำตาม ๆ กัน ก็เลยใส่ชุดขาวกันเสียเป็นส่วนใหญ่ ในเมื่อของเราเองไม่ได้เคร่งครัด จะไปว่ากล่าวบุคคลอื่น หรือว่าวัดอื่นก็ไม่ได้

จึงได้แต่ศึกษาเรียนรู้เอาไว้ว่า ประเทศศรีลังกามีประชากรแค่ ๗๓ เปอร์เซ็นต์ที่นับถือศาสนาพุทธ แต่ว่าเขามีศาสนาพุทธเป็นศาสนาประจำชาติ มีกระทรวงพระพุทธศาสนา มีพระเป็นรัฐมนตรี มีพระเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร เขาทำได้เพราะว่าความเป็นพุทธนั้นเข้มแข็งมาก

งานนี้ที่ไปก็เห็นชัดตา ก็คือเด็กอิสลามจำนวนหนึ่ง โดยเฉพาะเด็กผู้หญิงไปโรงเรียนวันพระ ก็ต้องแต่งชุดขาวทั้งหมด ต่อให้คุณสวมผ้าคลุมฮิญาบ ก็ต้องเป็นผ้าคลุมสีขาว พูดง่าย ๆ ว่าถ้าอยากเรียนในโรงเรียนนี้ ก็จงทำตามเสียดี ๆ..! ดังนั้น..ถ้าหากว่าบ้านเราเมืองเรามีความเคร่งครัดและเข้มแข็งในพระพุทธศาสนา คาดว่าพระพุทธศาสนาของเราจะเจริญรุ่งเรืองมากกว่านี้

ทุกวันนี้องค์กรทางพระพุทธศาสนา ตั้งแต่กระทรวง รัฐมนตรีที่รับผิดชอบ สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ สำนักงานพระพุทธศาสนาจังหวัด ไม่ได้ทำหน้าที่ของอุบาสก อุบาสิกา ผู้มาอำนวยความสะดวกให้แก่วัดวาอาราม แต่เผลอมาในลักษณะของเจ้านาย ไม่นานก็จะมีหนังสือคำสั่งลงมาว่า วัดต้องทำแบบนั้น วัดต้องทำแบบนี้ โดยที่บางอย่างเป็นการจัดงานที่ต้องใช้งบประมาณเป็นจำนวนมาก นอกจากไม่สนับสนุนงบประมาณแล้ว ยังบังคับว่าคุณต้องทำด้วย ก็คือหลงประเด็นว่าตนเองมีหน้าที่อะไร กลายเป็นคิดว่าเป็นผู้บังคับบัญชาพระภิกษุสามเณร ถึงเวลาชี้นิ้วสั่งได้..!

ในเรื่องของคดีความต่าง ๆ เกี่ยวกับพระ สำนักงานพระพุทธศาสนาจังหวัดนั้น ควรที่จะเข้าถึงให้เร็วที่สุด เพื่อที่จะระงับเรื่องไม่ให้ใหญ่โต หรือกระจายกว้างขวางออกไป โดยเฉพาะต้องแม่นต่อพระธรรมวินัย อย่างเช่นว่าการดื่มน้ำเมาต้องอาบัติปาจิตตีย์ ถ้าจะว่าไปแล้ว คือเป็นอาบัติที่สามารถแสดงคืนในท่ามกลางสงฆ์ได้ โดยให้สัจจะปฏิญาณเอาไว้ว่า "ต่อไปนี้ข้าพเจ้าจะไม่คิดเช่นนี้อีก ต่อไปนี้ ข้าพเจ้าจะไม่พูดเช่นนี้อีก ต่อไปนี้ข้าพเจ้าจะไม่ทำเช่นนี้อีก"

หรือถ้าจะเป็นการลงโทษทางโลก ก็ต้องมอบหมายให้เจ้าอาวาสหรือว่าพระอุปัชฌาย์ อันดับแรกเลยก็ตำหนิโทษ ถ้ายังไม่เลิกรา ครั้งต่อไปก็ภาคทัณฑ์ ถ้ายังเลิกไม่ได้อีก แล้วครั้งต่อไปค่อยให้สึกหาลาเพศไป แต่ปัจจุบันนี้เรื่องถ้าหากว่าถึงสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ หรือว่าถึงมือตำรวจ มักจะจับสึกไปเลย โดยไม่ได้ดูความหนักเบาของพระวินัย ซึ่งเป็นเครื่องปฏิบัติของพระ ไปเอากฎหมายบ้านเมืองและจารีตประเพณีเข้ามาเป็นใหญ่แทน จึงสร้างความวุ่นวายแก่คณะสงฆ์มากกว่าความสงบเรียบร้อย