ปัจจุบันนี้เหลือเล่มเดียวด้วย ๒ สาเหตุ สาเหตุแรกก็คือหนังสือออกให้อ่านไม่ทัน สาเหตุที่สองก็คือหนังสือราคาแพง กระผม/อาตมภาพพยายามจำกัดราคาหนังสือที่ตนเองซื้อหาในแต่ละเดือน ให้อยู่ในวงงบประมาณ ๓,๐๐๐ บาท แต่ว่าถ้าเดือนไหนมีสัปดาห์หนังสือแห่งชาติ หรือว่าสัปดาห์หนังสือนานาชาติ บางทีก็วิ่งทะลุหมื่นเหมือนกัน..!
กระผม/อาตมภาพเคยไปยังร้านหนังสือ DK ก็คือ ร้านดวงกมล ที่ซีคอนสแควร์ ปรากฏว่าเข้าไปแค่มุมหนังสือต่างประเทศอย่างเดียว เงินสดติดตัวอยู่ ๗,๐๐๐ กว่าบาท เหลือกลับมาแค่เศษสตางค์ ไม่ถึง ๑๐ บาท ยังไม่ได้ขยับไปมุมอื่นเลย ตอนแรกที่ซื้อก็ด้วยความมั่นใจว่า นักเขียนต่างประเทศส่วนใหญ่แล้วก็จะเขียนหนังสือด้วยการหาข้อมูลอย่างมั่นใจแล้ว ถึงได้เขียนเป็นตำราออกมา แต่เมื่อเจอเรื่องเกี่ยวกับประเทศไทย มีคำว่า "ทะเลสาบ ลากูน" "แม่น้ำ ริเวอร์" กระผม/อาตมภาพก็นั่งเครียดแล้ว แปลว่า เอ็งหาข้อมูลก็จริง แต่เอ็งไม่เข้าใจ..!
พอถามเขาว่า "แม่น้ำนี้ชื่ออะไร ?" คราวนี้ด้วยความที่ถามเป็นภาษาต่างประเทศ คนไทยก็ตอบว่า "แม่น้ำ" พ่อเจ้าประคุณก็ลงไปว่า "แม่น้ำริเวอร์" พอถามว่า "ทะเลสาบนี้ชื่ออะไร ?" พอคนไทยตอบว่า "ทะเลสาบ" พ่อเจ้าประคุณก็ลงไปว่า "ทะเลสาบลากูน" เป็นอันว่าจบกัน..! กระผม/อาตมภาพก็เลยเลิกเห่อ เลิกบ้าตำราฝรั่งไป ไม่เช่นนั้นแล้วสมัยก่อนก็สะสมแต่หนังสืออ่านยากพวกนั้น
เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่าครูบาอาจารย์ท่านหนึ่ง คือหลวงปู่มหาอำพัน - ท่านเจ้าคุณพระภาวนาปัญญาวิสุทธิ์ (อำพัน อาภรโณ บุญ-หลง) วัดเทพศิรินทราวาส ในกุฏิของท่านมีตำราทั้งภาษาไทยภาษาอังกฤษแน่นไปหมด บางทีท่านก็อ่านไปยันเที่ยงคืน ตี ๑ ตี ๒ เห็นกระผม/อาตมภาพนั่งหาวแล้วหาวอีก ท้ายที่สุดท่านก็สงสาร บอกว่า "วันนี้พอแค่นี้ก่อน แต่ว่าสวดมนต์ทำวัตรกันก่อนแล้วค่อยนอนนะ..!" กระผม/อาตมภาพก็เกือบจะสลบไปแล้วตอนทำวัตรกับท่าน..!
วันนี้ที่มาเล่าเรื่องทั้งหลายเหล่านี้ เพราะว่าเป็นวันครู กระผม/อาตมภาพเป็นบุคคลที่มีครูมาก เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่าเป็นผู้ที่ใฝ่รู้ ต้องการความรู้ทุกประเภท แม้กระทั่งปัจจุบันนี้ก็ยังมีผู้ปรารภ ที่กระผม/อาตมภาพกำลังรบราฆ่าฟันอยู่กับ "แอพพลิเคชั่นเสบียงบุญ" เนื่องเพราะว่าแอพพลิเคชั่นเสบียงบุญมักจะ "หลุด" อยู่เสมอ กำลังพยายามหาสาเหตุอยู่ว่าหลุดเพราะอะไร ? ถ้ามีโอกาสจะเล่าถึงการที่รบราฆ่าฟันกับ "แอพพลิเคชั่นเสบียงบุญ" ว่าสนุกสนานแบบเดียวกับที่รบกับกิเลสอย่างไรบ้าง ?
สำหรับวันนี้ก็ขออำนวยอวยพรต่อคุณครูทั้งหลาย ให้มีสุขภาพกาย สุขภาพใจที่แข็งแรงมั่นคง ถ่ายทอดวิชาความรู้ให้กับศิษย์ทั้งหลายได้อย่างเต็มที่ เพื่อที่จะได้ช่วยกันเสริมสร้างประเทศชาติของเราให้เจริญมั่นคงสืบไป และขออุทิศส่วนกุศลที่ได้สร้างมาตั้งแต่ต้นจนบัดนี้ ไม่ว่าจะเป็นทาน เป็นศีล เป็นภาวนาก็ดี แก่คุณครูทั้งหลายตั้งแต่อดีตชาติ จนถึงปัจจุบันชาติ ขอทุกท่านได้อนุโมทนา ประโยชน์ความสุขใดที่ศิษย์ผู้นี้จักพึงได้รับ ขอให้ครูทั้งหลายจงได้รับประโยชน์และความสุขนั้นเช่นเดียวกัน ณ กาลบัดเดี๋ยวนี้เถิด
สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายแก่พระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอังคารที่ ๑๖ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๖๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 17-01-2024 เมื่อ 01:03
|