[เถรี]

เมื่อเสร็จสรรพจากพิธีการแล้ว กระผม/อาตมภาพก็ขอตัวเดินทางกลับ เพราะว่าช่วงบ่ายมีนัดกับหมอเอาไว้ในเรื่องของการซ่อมสุขภาพ โดยเฉพาะการซ่อมสุขภาพนั้น ต้องบอกว่าคนกับรถอาการคล้ายคลึงกัน ก็คือรถยนต์ประจำตัวเมื่ออายุครบ ๑๐ ปี ตรงโน้นก็พัง ตรงนี้ก็เสีย ยิ่งซ่อมก็ยิ่งมากขึ้นไปเรื่อย ๆ ตัวคนก็ลักษณะเดียวกัน พออายุหลัง ๖๐ ปีมา ก็มีแต่กำลังตกลงไปเรื่อยยังไม่พอ สุขภาพก็ยังชำรุด เดินเหินก็เริ่มไม่ค่อยถนัด มีอาการปวดร้าวลงขาบ่อย ๆ ซึ่งจะว่าไปแล้วก็เกิดจากการนั่งพับเพียบในพิธีพุทธาภิเษกต่าง ๆ เป็นระยะเวลานาน ๆ นั่นเอง

แต่คราวนี้ด้วยความที่ว่าผศ.ชวัชชัย ไชยสา ซึ่งเคยเป็นครูบาอาจารย์สอนกระผม/อาตมภาพมา ในสมัยที่เรียนปริญญาโทการจัดการเชิงพุทธ ท่านได้เสียชีวิตลง และตั้งศพบำเพ็ญกุศลที่วัดด่านสำโรง กระผม/อาตมภาพจึงไม่มีเวลาที่จะกลับไปเปลี่ยนผ้าเปลี่ยนผ่อนแต่งตัวให้เรียบร้อย ออกจากโรงหมอมาได้ก็ต้องนั่งรถแท็กซี่ตรงไปยังงานของท่านเลย ยังโชคดีที่ว่าไปในฐานะที่ปรึกษาคณบดีคณะสังคมศาสตร์ ถือว่ามีอาวุโสสูงสุดในงาน ต่อให้แต่งตัวไม่เรียบร้อยหน่อย เขาก็คงจะฟังเหตุผลว่า เป็นเพราะอะไรถึงมาในลักษณะแบบนี้ ?

ในเรื่องของครูบาอาจารย์นั้น ต้องบอกว่าการเป็นครูบาอาจารย์ผู้ให้วิชาการ ให้ความรู้ ถือว่าเป็นบุคคลที่มีบุญคุณเป็นอย่างยิ่ง เมื่อท่านเสียชีวิตลง เป็นไปได้ก็คือไปร่วมเป็นเจ้าภาพงานศพด้วย อย่างน้อย ๆ ไม่ได้ใกล้ชิดกันตอนเป็นมากนัก ก็ยังคงได้เห็นกันตอนตาย โดยเฉพาะทางครอบครัว ก็จะได้มีกำลังใจว่า บรรดาลูกศิษย์ลูกหาไม่ได้ทอดทิ้งครูบาอาจารย์ เมื่อถึงเวลาก็ยังมาคงร่วมงานศพ มาช่วยเหลือกัน

กระผม/อาตมภาพเองเป็นตัวตั้งตัวตีคนหนึ่ง ในการที่เริ่มเป็นเจ้าภาพสวดพระอภิธรรม โดยมอบหมายให้พระครูวิโรจน์กาญจนเขต, ดร. เจ้าอาวาสวัดอุทยาน ช่วยโอนปัจจัยให้ไปก่อน ในเมื่อวันนี้สามารถที่จะปลีกตัวได้ ก็ต้องรีบเดินทางมาร่วมงาน ไม่เช่นนั้นแล้วในวันต่อ ๆ ไป ต้องเดินทางไปถึงจังหวัดเชียงราย อาจจะไม่มีเวลากลับมา แม้กระทั่งมาเพื่อร่วมงานพระราชทานเพลิงศพ..!

สำหรับคณะสังคมศาสตร์ของมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ปัจจุบันนี้องค์คณบดีก็คือท่านเจ้าคุณกำพล หรือบางคนก็เรียกตามสมณศักดิ์ว่าเจ้าคุณอุดมฯ คือ พระอุดมสิทธินายก (กำพล คุณงฺกโร ป.ธ.๙), รศ.ดร. รองเจ้าคณะจังหวัดนนทบุรี ซึ่งท่านเรียนจบปริญญาเอกรุ่นเดียวกับกระผม/อาตมภาพนี้เอง เพียงแต่ว่าท่านเรียนสาขารัฐประศาสนศาสตร์ กระผม/อาตมภาพเองเรียนสาขาการจัดการเชิงพุทธ ต้องถือว่าเป็นเพื่อนร่วมรุ่นกัน ไม่นึกว่าท่านจะเจริญก้าวหน้าขึ้นมารวดเร็ว จนกระทั่งท้ายสุดก็มาทำหน้าที่คณบดีคณะสังคมศาสตร์ในปัจจุบัน