[เถรี]

การที่ทำ "สังฆอุโบสถ" ในลักษณะ ๔ รูปขึ้นไปนั้น ก็จะต้องมีวิธีการปฏิบัติที่ถูกต้อง อย่างเช่นว่า ถ้ากำลังสวดปาฏิโมกข์ค้างอยู่ มีภิกษุอื่นเข้ามา ถ้าหากว่าจำนวนเท่ากันหรือน้อยกว่า องค์แสดงพระปาฏิโมกข์ก็ว่าต่อไปจนจบได้เลย แต่ถ้าหากว่าภิกษุอื่นที่เข้ามาร่วมลงพระอุโบสถนั้นมีมากกว่า ก็ให้ทำการขึ้นต้นในการแสดงพระปาฏิโมกข์เสียใหม่

ในการกระทำลักษณะอย่างนี้ ในพระวินัยมีบัญญัติไว้ว่า เมื่อพระอาทิตย์คล้อยไปทางตะวันตก ค่อนบ่ายแล้ว ก็คือเข้าไปในช่วงบ่าย จึงให้ทบทวนพระปาฏิโมกข์ได้ เผื่อว่าผู้ที่ร่วมเข้าทบทวนพระปาฏิโมกข์ด้วยกันนั้น ท่านมาจากที่อื่น วัดอื่น ซึ่งอยู่ไกล ไม่ได้ใกล้เคียงซึ่งสามารถเดินทางไปทันเวลา ก็จะได้ลงฟังพระปาฏิโมกข์เพื่อทบทวนศีลกันได้ทันท่วงที เท่าที่กระผม/อาตมภาพเจอมา หลายต่อหลายวัด ท่านก็แสดงพระปาฏิโมกข์กันในเวลาค่ำไปเลย หมดเรื่องหมดราวกันไป แต่ถ้าหากว่าเป็นอย่างของวัดท่าขนุน ก็จะนัดกันลงอุโบสถที่เวลาบ่ายโมงครึ่ง เพื่อที่จะดำเนินการได้ถูกต้องตามพระวินัย

คราวนี้ในส่วนของวัดท่าขนุนนั้น ถ้าหากว่าผู้ทรงพระปาฏิโมกข์กำลังแสดงปาฏิโมกข์ โดยที่การจบแต่ละอุทเทสนั้นจะมีการถามว่า ตตฺถายสฺมนฺเต ปจฺฉามิ กจฺจิตฺถ ปริสุทฺธา ? ทุติยมฺปิ ฯ ตติยมฺปิ ฯ ก็คือท่านทั้งหลายมั่นใจแล้วหรือว่าสิกขาบทเหล่านี้บริสุทธิ์ ? ถ้าเราระลึกได้ว่าเราล่วงสิกขาบทข้อใดข้อหนึ่ง ก็พึงสารภาพในท่ามกลางสงฆ์แล้วแสดงอาบัติ หลังจากนั้นก็จะมีการสวดพระปาฏิโมกข์ เพื่อทบทวนศีลกันต่อไป แต่ว่าในสมัยนี้พวกเรามักจะทำการแสดงคืนอาบัติเสียตั้งแต่ก่อนเริ่มแสดงพระปาฏิโมกข์ เพื่อที่จะได้หมดเรื่องหมดราวไปเลย

การแสดงพระปาฏิโมกข์นั้น ในปัจจุบันนี้ส่วนใหญ่ก็ตั้ง นะโมฯ ๓ จบ แล้วก็ประกาศในท่ามกลางสงฆ์เพื่อขอแสดงพระปาฏิโมกข์ แต่ว่ากระผม/อาตมภาพได้อยู่ทั้งพระอารามหลวง และวัดที่เป็นธรรมยุติกนิกาย ท่านจะมีการถามตอบกันระหว่างผู้แสดงพระปาฏิโมกข์ ซึ่งขอโอกาสแสดงพระปาฏิโมกข์ในท่ามกลางสงฆ์

ในเมื่อถึงเวลาก็จะประกาศว่า "โอกาสํ เม ภนฺเต เถโร เทตุ ปาฏิโมกฺขํ อุทฺเทสิตุํ ฯ" เหล่านี้เป็นต้น จะมีการถามตอบกันเป็นระยะไป อย่างเช่นว่าตามประทีปไว้เรียบร้อยแล้วหรือไม่ ? ตั้งน้ำใช้น้ำฉันเรียบร้อยแล้วหรือไม่ ? จัดอาสนะไว้พร้อมแล้วหรือไม่ ? ซึ่งในปัจจุบันนี้ สิ่งทั้งหลายเหล่านี้เราทำไว้เรียบร้อยแล้ว จึงมักที่จะประกาศในท่ามกลางสงฆ์ ขอโอกาสแสดงพระปาฏิโมกข์ไปเลยทีเดียว