[เถรี]

เมื่อถึงเวลาฉันเพลแล้ว กระผม/อาตมภาพก็นอนภาวนาไปประมาณ ๓๐ นาที ครั้นกำลังใจทรงตัวดีแล้ว ก็จัดการล้างหน้า แต่งตัว เก็บข้าวของขึ้นรถให้เรียบร้อย แล้วก็ไปนั่งเป็นเพื่อนหลวงปู่ครูบาอินสม ซึ่งท่านฉันเพลเสร็จแล้ว ก็มานั่งรอรับญาติโยมอยู่ในศาลา

ครั้นได้เวลาที่พระเดชพระคุณพระพรหมเสนาบดี (พิมพ์ ญาณวีโร) กรรมการมหาเถรสมาคม เจ้าคณะภาค ๗ เดินทางมาถึง กระผม/อาตมภาพจึงได้นำตุ๊พ่อสิงห์ และหลวงปู่ครูบาอินสมไปต้อนรับท่าน ครั้นเข้าไปในโบสถ์แล้ว ปรากฏว่าทางด้านวัดพระพุทธบาทถ้ำป่าไผ่ ยังไม่ได้มีการสวดถอนพัทธสีมาเก่าเลย ทำเอาพระเดชพระคุณพระพรหมเสนาบดี บอกว่า "ผมได้ยินแล้วหายป่วยหายไข้เลย นี่ผมจะตกเครื่องบินไหมนี่ ?" บรรดาเจ้าคณะอำเภอต่าง ๆ กราบเรียนว่า "ใช้วิธียืนแบบลูกโซ่ น่าจะไม่ช้านัก"

คำว่า วิธียืนแบบลูกโซ่นี้ กระผม/อาตมภาพก็เพิ่งเห็นที่นี่เป็นครั้งแรก ก็คือให้พระทั้งหลายยืนศอกชนศอก ต่อแถวยาวจากนิมิตลูกกลางที่กลางโบสถ์ ออกไปถึงนิมิตลูกหน้าโบสถ์ แล้วก็วนขวาไป ได้แค่ลูกไหนก็เอาแค่ลูกนั้น ก็จะมีพระยืนเรียงเป็นสองแถวยาว ๆ ล้อมนิมิตอยู่ ซึ่งพระเดชพระคุณพระพรหมเสนาบดี ท่านไม่ยอมให้สวดครั้งเดียว จึงต้องมีการสวดถอนและสวดสมมติสีมากันทีละลูก กว่าที่จะเสร็จ ก็ต้องวนถึง ๓ รอบเช่นกัน

แต่ถ้าเป็นการสวดแบบทางด้านภาคกลางแล้ว พวกเราต้องยืนกันทุกตารางนิ้วของพื้นที่รอบอุโบสถและรอบสีมา เพื่อเป็นการประกันความเสี่ยง ในที่นี้พระเดชพระคุณพระพรหมเสนาบดี ท่านเองก็เจ็บไข้ได้ป่วยอยู่ เพราะว่าปีนี้อายุกาลพรรษาของท่านก็ถึง ๗๙ ปีแล้ว ยังจะต้องเดินทางกลับให้ทันกับเครื่องบินอีกด้วย

ครั้นเมื่อสวดเรียบร้อยแล้ว พวกเราก็เข้าไปนั่งรอกันอยู่ในอุโบสถ ให้ทางด้านรองผู้ว่าราชการจังหวัดลำพูน อ่านประกาศพระราชทานวิสุงคามสีมาวัดพระพุทธบาทถ้ำป่าไผ่ แล้วนำเอาวิสุงคามสีมาตามประกาศนั้นมาถวายตุ๊พ่อสิงห์ในโบสถ์ พระเดชพระคุณพระพรหมเสนาบดีให้กระผม/อาตมภาพรับวิสุงคามสีมาต่อจากตุ๊พ่อสิงห์ นำขึ้นไปตั้งบนโต๊ะหมู่บูชาในโบสถ์ แล้วก็มีการสวดชัยมงคลคาถา (ชยันโตฯ) กัน