[เถรี]

อย่างเช่นเยาวชนบางพวกที่ได้ทำการละเมิดกฎหมาย มาตรา ๑๑๒ ก็ต้องเดือดร้อน ติดคุกติดตารางอย่างที่เห็นอยู่ ถ้าสามารถชี้ให้เห็นโทษของการละเมิดศีล เห็นประโยชน์ของการรักษาศีล มีสมาธิที่ช่วยเหลือหักห้ามใจตนเอง ไม่ให้ทำสิ่งที่ไม่ดีไม่งาม มีปัญญามองเห็นทุกข์เห็นโทษ ที่เกิดต่อตนเองและครอบครัว ก็จะทำให้เยาวชนของเรา กลับตัวกลับใจมาประพฤติในแนวทางที่ดีขึ้น

เรื่องทั้งหลายเหล่านี้ ให้ทุกวัดดำเนินการทำไปล่วงหน้าเลย ในเรื่องของงบประมาณ หรือว่าแนวทางอื่น ๆ นั้น เมื่อออกมาเป็นรูปธรรมแล้ว ค่อยไปปรับให้ดำเนินการไปในแนวเดียวกัน โดยที่ให้มีคณะกรรมการหมู่บ้านรักษาศีล ๕ ระดับจังหวัด ระดับอำเภอ ถ้าสามารถลงไปถึงระดับตำบลได้ ก็จะเป็นเรื่องที่ดีงามอย่างยิ่ง

กระผม/อาตมภาพก็ยังดีใจว่า เจ้าคณะปกครองระดับเจ้าคณะใหญ่ ท่านยังมีวิสัยทัศน์มองเห็นได้ไกลขนาดนี้ แต่ก็อย่างว่า..ในส่วนของส่วนราชการต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นกระทรวงมหาดไทย ที่มีการเซ็นข้อตกลงร่วมกัน (MOU) ระหว่างกระทรวงมหาดไทยกับมหาเถรสมาคมก็ดี หรือว่าสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติก็ตาม ก็มักจะติดขัดอยู่ตรงที่ว่ามีงบประมาณน้อยมาก

กระผม/อาตมภาพเองยังทึ่งว่า ในสมัยพุทธกาลนั้น องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเรา ทรงขับเคลื่อนองค์กรพุทธบริษัททั้ง ๔ ในการเผยแผ่พระพุทธศาสนา จนกระทั่งยิ่งใหญ่ และสามารถยืนหยัดเป็นหนึ่งในศาสนาหลักของโลกมาได้ ด้วยงบประมาณที่น้อยนิดเป็นอย่างยิ่ง ก็คือมีเพียงบริขาร ๘ เท่านั้น หลัก ๆ ก็คือผ้าไตรจีวร และบาตร ในส่วนอื่นยังไปแสวงหาเอาในเบื้องหน้าได้อีกต่างหาก..!

ในปัจจุบันนี้เรามีงบประมาณช่วยเหลือเข้ามา แต่ว่าก็มักจะกลายเป็น "เบี้ยหัวแตก" เพราะว่าต้องทำหนังสือรายงานบ้าง ต้องทำเอกสารการประชุมบ้าง ต้องทำแผนยุทธศาสตร์บ้าง แล้วต้องมีการพิมพ์เป็นรูปเล่ม เพื่อนำเสนอร่วมกับส่วนราชการ ตรงส่วนนี้ก็กินงบประมาณไปเกือบหมดแล้ว..!