[เถรี]

สรุปว่าคณะสงฆ์ของเราที่ดำเนินการโครงการหมู่บ้านรักษาศีล ๕ มา จนทางส่วนราชการมองว่ามีผลมาก และเข้ามาขอความร่วมมือด้วย แต่ว่าปรับเป็นโครงการหมู่บ้านศีลธรรมนั้น ทางราชการคงไม่ได้คิด ว่าทางคณะสงฆ์ของเรานั้น ใช้งบประมาณที่มีอยู่น้อยนิดเป็นอย่างยิ่ง..!

ไม่ต้องไปคิดถึงในส่วนนิตยภัต ซึ่งพระเดชพระคุณท่านเจ้าประคุณสมเด็จฯ องค์ประธานกล่าวว่า "ใช้เป็นค่ากาแฟยังไม่พอเลย" ซึ่งก็เป็นความจริงอย่างยิ่ง เพราะว่ารุ่นของกระผม/อาตมภาพนั้นรับนิตยภัต ที่เรียกกันง่าย ๆ ว่า เงินเดือนพระ เดือนละ ๕๐๐ บาท แค่เดินทางไปประชุมก็ไม่พอแล้ว มาในปัจจุบันนี้ เจ้าอาวาสที่ไม่ใช่พระครูสัญญาบัตร ได้รับนิตยภัตเดือนละ ๑,๘๐๐ บาท อย่างที่ท่านเจ้าประคุณสมเด็จฯ องค์ประธานปรารภว่า "แค่ค่ากาแฟก็ไม่พอแล้ว" อย่างแท้จริง

สิ่งที่ดำเนินงานได้นั้น ก็เกิดจากเจ้าคณะปกครองต่าง ๆ ร่วมกันเสียสละไปตามลำดับชั้น แม้แต่การจัดมหกรรมหมู่บ้านรักษาศีล ๕ แต่ละครั้ง พวกเราเองก็ต้องควักกระเป๋าช่วยเหลือกัน โดยเฉพาะนโยบายที่บอกต่อกันว่า "ในเมื่อเขาอุตส่าห์มาร่วมงานแล้ว ก็อย่าให้เขากลับบ้านมือเปล่า"

พวกเราจึงต้องช่วยกันซื้อสินค้าที่เขานำมาจัดแสดง มีบทสรุปที่พูดกันเป็นการภายในง่าย ๆ ว่า "เต็นท์ละ ๑,๐๐๐ บาท" ก็คือให้เขาขายสินค้าให้ได้อย่างน้อยรายละ ๑,๐๐๐ บาท จะได้มีค่ารถค่าน้ำมันกลับบ้าน ไม่เช่นนั้นแล้วอุตส่าห์มาร่วมงานทั้งที ไม่ได้มีผลประโยชน์อะไรเลย แถมยังต้องควักกระเป๋าเพิ่มอีก คาดว่าญาติโยมทั้งหลายก็คงจะยืนหยัดไม่ได้เหมือนกัน..!

เรื่องทั้งหลายเหล่านี้ ทางราชการที่ถนัดแต่ในการใช้งบประมาณ ก็คงจะไม่รู้ไม่เห็น ว่าคณะสงฆ์ของเราต้องเสียสละกันขนาดไหน โดยเฉพาะยังไปกล่าวว่า "บรรดากรรมการหมู่บ้านศีล ๕ นั้นมีแต่พระรวย ๆ..!" คำว่า "พระรวย ๆ" นี้ กระผม/อาตมภาพได้ฟังแล้วก็ยังรู้สึกสะอึกเหมือนกัน เนื่องเพราะว่า พวกเรารวยเพราะใช้เงินให้เขาเห็น แต่ขณะที่เราไม่มีเงินอยู่ในกระเป๋านั้น กลับไม่มีใครเห็น..!

อย่างวันนี้กระผม/อาตมภาพเองก็ควักจนหมดตัว จะเหลือติดกระเป๋าเป็นค่าน้ำมันกลับวัด ๑,๕๐๐ บาท หลวงพ่อท่านเจ้าคุณประเทือง ก็ยังประเภทที่เรียกว่าใจร้ายกับกระผม/อาตมภาพเสียอีกด้วย เพราะบอกว่า "วัดท่าขนุนหาเงินง่าย" บางวันกระผม/อาตมภาพก็เหลือติดกระเป๋าอยู่แค่ ๒๐ กว่าบาทก็มี..!