[เถรี]

ดังนั้น..ในเรื่องของการปฏิบัติธรรม ส่วนใหญ่แล้วต้องอยู่ในลักษณะ "ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน" ก็คือ อัตตาหิ อัตตโน นาโถ เมื่อได้แนวทางจากครูบาอาจารย์แล้ว ก็เร่งรัดการปฏิบัติให้เต็มที่ ติดขัดอย่างไรแล้วค่อยไปสอบถาม ซึ่งกระผม/อาตมภาพเคยบอกกล่าวกับทุกท่านหลายครั้งแล้วว่า ในเรื่องของการปฏิบัติธรรมนั้น ถ้าหากว่าเราทำจริง ๆ จะได้คำตอบเองเกือบทั้งหมดอยู่แล้ว เพียงแต่ว่าในช่วงการเปลี่ยนผ่านอารมณ์เท่านั้น ที่เราอาจจะไม่มั่นใจ หรือว่าไม่เข้าใจ

กระผม/อาตมภาพที่ติดตามพระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดท่าซุงอยู่ ในชีวิตฆราวาส ๑๑ ปี และในชีวิตพระอีก ๗ พรรษา รวมแล้ว ๑๘ ปี เคยกราบเรียนถามอารมณ์ปฏิบัติกับท่านแค่ ๔ ครั้งเท่านั้น เนื่องเพราะว่าถ้าเรามีการปฏิบัติที่จริงจังแล้ว พอถึงเวลา "ญาณ" คือเครื่องรู้จะปรากฏขึ้น

เมื่อพิจารณาทบทวนตั้งแต่หัวจรดท้าย ท้ายจรดหัวสัก ๗ - ๘ รอบ ถ้าเรามั่นใจแล้วว่าใช่ ก็ไม่ต้องไปเรียนถามจากครูบาอาจารย์อีก เพราะว่าคำตอบทั้งหลายเหล่านี้นั้น ก็มักจะตรงกับในพระไตรปิฎก หรือในวิสุทธิมรรค ตลอดจนกระทั่งตรงกับคำสอนของพระเดชพระคุณหลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุง ยกเว้นเพียงบางส่วนที่เป็น "ปัจจัตตัง" รู้เฉพาะตน ต่อให้ได้รับคำตอบแล้ว ก็ยังขาดความมั่นใจ จึงต้องกราบรบกวนครูบาอาจารย์ให้ช่วยแถลงไขให้หน่อย

แต่ว่าเรื่องทั้งหลายเหล่านี้ กระผม/อาตมภาพในสมัยนั้นก็ระมัดระวังอย่างยิ่ง เนื่องเพราะว่าพระเดชพระคุณหลวงพ่อฤๅษีฯ นั้น นอกจากป่วยเป็นปกติแล้ว งานทั้งภายนอกภายในของท่านยังมากเป็นอย่างยิ่ง จึงพยายามรบกวนท่านให้น้อยที่สุดเท่าที่จะน้อยได้ ไม่ใช่อย่างญาติโยมในปัจจุบันนี้ ตัดสินใจว่าจะบวชแล้ว ก็ยังมาถามพระอีกว่า "จะบวชดีหรือไม่ ?" ถึงเวลาจะทำบุญขึ้นบ้านใหม่ ก็ยังมาถามอีกว่า "จะนิมนต์พระกี่รูปดี ?" ถ้าหากว่าในลักษณะนี้ ถามตอนที่ไม่ยุ่งมากก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าถามตอนที่ยุ่งมาก ๆ อาจจะได้รับการ "เป่ายัน" รอบพิเศษไปตอนไหนก็ไม่รู้..?!

ดังนั้น..เรื่องของครูบาอาจารย์ เราต้องคิดด้วยว่าท่านจะทั้งแก่ทั้งป่วยหรือเปล่า ? ไม่ใช่ว่าท่านสามารถที่จะมาให้เรารบกวนได้ตลอดเวลา จะทำอะไรก็ต้องนึกถึงท่านก่อน ไม่ใช่นึกถึงแต่ตัวเอง ไม่เช่นนั้นแล้ว เราอาจจะกำลังสร้างกรรมให้เกิดขึ้นกับตัวเองก็ได้..!

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายแก่พระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอาทิตย์ที่ ๒๕ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๖๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)