[เถรี]

แม้แต่กระผม/อาตมภาพเอง ก็มีประสบการณ์จากการเดินทางเข้าทุ่งใหญ่ครั้งแรกในชีวิต เห็นมีศาลพ่อปู่พระฤๅษีในทุ่งใหญ่ ก็ลงไปจุดธูปเทียนและนำขนมและน้ำไปถวาย เป็นการบอกกล่าวเจ้าที่เจ้าทาง ขออนุญาตท่านเข้ามาในพื้นที่นี้ ขอให้ช่วยอำนวยความสะดวกและความปลอดภัยต่าง ๆ ให้ด้วย ปรากฏว่าตอนที่กำลังจุดธูปอยู่นั้น ท่านก็มาปรากฏกายอยู่ข้าง ๆ บอกว่า "ไม่ต้องไหว้รูปผมนะครับ เพราะว่าผมถือแค่ศีล ๘ เท่านั้น" ซึ่งไม่ทราบเหมือนกันว่าท่านใช้ภาษาอะไร ? แต่เสียงที่ปรากฏนั้นดังให้ได้ยินแบบนี้เลย

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น กระผม/อาตมภาพซึ่งไม่ได้คิดจะไหว้อยู่ตั้งแต่แรกแล้ว เพราะว่าตั้งใจจุดธูปบอกกล่าวเท่านั้น ก็กลายเป็นว่าปักธูป แล้วก็ถวายน้ำและขนม โดยการวางลงอย่างเป็นระเบียบ หลังจากนั้นแล้วก็อธิษฐานขอบอกกล่าวให้ท่านช่วยเหลือในสิ่งต่าง ๆ ตามที่ต้องการ จากนั้นก็นอนในป่าเสือตรงบริเวณนั้น

ปรากฏว่าสัตว์ป่าเดินรอบกลดทั้งคืน ส่องไฟไปทางไหนก็เห็นแต่ดวงตาเขียว ๆ บ้าง แดง ๆ บ้าง แต่ไม่มีใครเข้ามารบกวนในระยะใกล้จนเกินไป ที่เข้ามาใกล้ที่สุดคือบรรดาหมู่ป่า ก็อยู่ห่างไปประมาณ ๕ - ๖ เมตร ส่วนที่จะเข้ามาแทะหัวเลยก็มีเพียงเม่นใหญ่ ๒ ตัว ที่เข้ามาดม ๆ ทางด้านศีรษะนอกกลด เมื่อส่งเสียงกระแอม ก็ทำท่าตกใจ กระทืบเท้าขู่อีกต่างหาก ก่อนที่จะถอยไป มีเสียงขนกระทบกันดังกราวเป็นทางทีเดียว

ดังนั้น..ในส่วนที่ว่ามาทั้งหมดนี้ ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเราว่า การจะเป็นพระภิกษุสามเณรของเรานั้น มีพระวินัย มีศีลเป็นเครื่องกำกับอยู่แล้ว ที่จะทำให้เราท่านนั้นเป็นที่เคารพเลื่อมใสของบุคคลที่พบเห็น ไม่ใช่ไปแสดงออกด้วยการที่ทำอะไรไม่เหมือนคนอื่นเขา แล้วหวังว่าชาวบ้านจะเห็นขลัง บุคคลที่จะเห็นขลังนั้น ก็คงจะเป็นประเภทสร้างบุญร่วมกันมา หรือว่าขาดปัญญาอย่างแรง..! จนไม่คิดจะตั้งคำถามกับเรื่องผิดปกติในพระพุทธศาสนาเลย

แต่ว่าในส่วนที่น่าตำหนิก็คือ สื่อมวลชนที่หวังยอดไลค์ ไปเอาเรื่องท่านมาสัมภาษณ์ แล้วก็ลงออกยูทูบให้คนจำนวนมากได้เห็น ถ้าเกิดมีคนเห็นขลังเลื่อมใส แล้วแห่กันไป ก็กลายเป็นว่าท่านกำลังทำให้คนเป็นมิจฉาทิฏฐิ ซึ่งมีโทษหนักมากในทางพระพุทธศาสนา ส่วนจะหนักขนาดไหน ก็ขอให้ท่านไปศึกษาหาความรู้กันเองก็แล้วกัน

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายแก่พระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันจันทร์ที่ ๒๖ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๖๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)