[เถรี]

แล้วในปัจจุบันนี้ มีผู้วินิจฉัยในลักษณะนี้อย่างมาก อย่างเช่นว่าสังฆกรรมทุกอย่าง ถ้าหากว่ามีสงฆ์เกิน ๔ รูป ต่อให้มีผู้ต้องปาราชิกหรือสังฆาทิเสสอยู่ภายในนั้น ถือว่าสังฆกรรมนั้นสมบูรณ์ กระผม/อาตมภาพก็ยังสงสัยว่า "ตีความเข้าข้างตัวเองหรือเปล่า ?" เพราะว่าอนุปสัมบัน คือบุคคลที่มีศีลน้อยกว่า ไปอยู่ในท่ามกลางอุปสัมบัน ผู้ที่มีศีลมากกว่า ก็ย่อมทำให้เกิดข้อบกพร่องขึ้นมา เหมือนอย่างกับผ้าขาดเป็นรูอยู่ตรงกลาง แล้วจะบอกว่าผ้าผืนนั้นสมบูรณ์บริบูรณ์ย่อมเป็นไปไม่ได้

ส่วนในเรื่องของการอุปสมบท ยิ่งเป็นเรื่องที่สำคัญมาก พระพุทธเจ้าทรงวางหลักเกณฑ์ไว้หลายต่อหลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็นวัตถุสมบัติ สีมาสมบัติ กรรมวาจาสมบัติ ปริสสมบัติ เหล่านี้เป็นต้น โดยที่พระอุปัชฌาย์เป็นผู้ตรวจสอบและควบคุม เมื่อเห็นว่าเหมาะสมก็ให้คู่สวด สวดประกาศขึ้นในท่ามกลางสงฆ์ ถ้าหากว่าคณะปูรกะ คือสงฆ์ทั้งหลายที่ร่วมนั่งอันดับอยู่นั้น เห็นว่ามีข้อบกพร่องอะไรก็ต้องคัดค้านขึ้นมาในตอนนั้น ไม่ใช่ว่าเห็นว่ามีข้อบกพร่อง แล้วก็ปล่อยผ่านไป เพราะว่าคณะสงฆ์ส่วนอื่นมีมากกว่า

เรื่องพวกนี้จะว่าไปแล้ว กลายเป็นการตีความเข้าข้างตนเอง โดยเฉพาะไม่มั่นใจว่าพระอุปัชฌาย์อาจารย์ คู่สวด หรือว่าผู้ที่เป็นพระอันดับ มีผู้ต้องอาบัติปาราชิก หรือสังฆาทิเสสขาดจากการเป็นพระหรือไม่

อาบัติปาราชิกก็คือขาดจากความเป็นพระไปเลย สังฆาทิเสสขาดจากความเป็นพระชั่วคราว จนกว่าจะได้รับการลงโทษ ครบถ้วนแล้ว คณะสงฆ์สวดประกาศคืนความเป็นพระ ถึงจะเป็นพระได้อีกครั้งหนึ่ง

เรื่องพวกนี้ท่านทั้งหลายต้องระมัดระวังเป็นอย่างสูง โดยเฉพาะบรรดาพระนักวิชาการต่าง ๆ ซึ่งการที่เราจะตีความหลักการ หรือข้อกฎหมายอะไร นั่นเป็นเรื่องของทางโลก คณะสงฆ์ของเรามีพระธรรมวินัยเป็นข้อปฏิบัติที่สมบูรณ์บริบูรณ์อยู่แล้ว ตัดออกก็ขาด เติมเข้าก็เกิน แล้วถ้าเรายังไปรั้นทำอยู่ ท่านทั้งหลายอาจจะต้องอนันตริยกรรมอีกประเภทหนึ่ง ก็คืออัญญสัตถุทเทส ที่เขาแปลว่าถือศาสดาอื่นเป็นศาสดาของตน ก็เพราะว่าไม่เชื่อในองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แล้วไปตีความจนพระธรรมวินัยผิดเพี้ยนไป

ไม่ว่าท่านจะไปเอาหลักการมาจากครูบาอาจารย์ท่านใดก็ตาม แปลว่าท่านถือครูบาอาจารย์ผู้นั้นสำคัญกว่าพระธรรมวินัยของพระพุทธเจ้า ดังนั้น..การที่พระพุทธเจ้าตรัสว่า อัญญสัตถุทเทส คือการถือศาสดาอื่นเป็นศาสดาของตนนั้น มีโทษเหมือนดั่งอนันตริยกรรม ก็แปลว่าเตรียมมีอเวจีมหานรกเป็นที่ไป..!