[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันอังคารที่ ๑๙ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗ ตามที่มหาเถรสมาคมมีมติให้คณะสงฆ์ไทยทุกวัด เจริญพระพุทธมนต์ถวายเป็นพระราชกุศลแด่พระบาทสมเด็จพระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัว ในโอกาสเจริญพระชนมพรรษา ๗๒ พรรษา โดยให้มีการเจริญบททสมปรเมนทมหาราชาภิถุติคาถา

ขอให้พวกเราเจริญบทนี้กันทุกวัน จนกว่าจะมีการเปลี่ยนแปลง เหมือนอย่างสมัยที่พวกเราเจริญพระพุทธมนต์ถวายในหลวงรัชกาลที่ ๙ ในโอกาสเจริญพระชนมพรรษา ๘๐ พรรษา จนกระทั่งไปถึงพระองค์ท่านสวรรคต ก็แค่เปลี่ยนปีอายุตามไปเท่านั้น ว่าจากที่เป็นทะเวสัตตะติสะมายุโก (๗๒ พรรษา) ปีต่อไปก็เป็น เตสัตตะติสะมายุโก (๗๓ พรรษา) ไล่ขึ้นไปเรื่อย ๆ

เรื่องของราชวงศ์ต้องบอกว่าเป็นสถาบันหลักที่สำคัญมาก เป็นเครื่องยึดโยงใจของประชากรไทยที่ดีที่สุด ดังนั้น..สิ่งหนึ่งประการใด ที่คณะสงฆ์ของเราสามารถที่จะทำถวายเป็นพระราชกุศล หรือแบ่งเบาพระราชภาระธุระ ขอให้ทุกคนทำให้เต็มที่

สำหรับวันนี้กระผม/อาตมภาพเดินทางไปเยี่ยมพระนิสิตปริญญาตรี คณะพุทธศาสตร์ สาขาวิปัสสนาภาวนา ของมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาลัยสงฆ์กาญจนบุรีศรีไพบูลย์ ซึ่งไปเข้าปริวาส เพื่อปรับศีลของตนเองให้มั่นใจว่าบริสุทธิ์อย่างแท้จริง ก่อนที่จะไปเจริญกรรมฐานภาคปฏิบัติ น่าจะ ๓ เดือน ที่สำนักกรรมฐานงุยเตาอู ประเทศพม่า เพราะว่า ๗ เดือนนั่นเป็นของปริญญาโท

หลังจากที่ให้โอวาท โดยเน้นว่าเป็นโอกาสดีที่สุดในชีวิตของเราครั้งหนึ่ง อย่าปล่อยให้เสียเปล่า โดยเฉพาะทุกคน แบกเอาชื่อเสียงเกียรติคุณของพระพุทธศาสนาในเมืองไทยไปด้วย ถ้าทำอะไรไม่จริงจัง ให้เขานึกตำหนิติเตียนมาได้ก็ถือว่าขาดทุน ต่อให้ทำดีเท่าดี ก็ถือว่าเสมอตัวเท่านั้น

ในเรื่องของการศึกษาพระปริยัติธรรม และพระปฏิบัติธรรมของคณะสงฆ์พม่า ไปไกลกว่าเรามาก แม้กระทั่งการศึกษาในเบื้องต้น คือธัมมะจริยะ ซึ่งเทียบเท่าประโยค ๙ ของเมืองไทย เมื่อจบแล้ว ผู้ที่จบธัมมะจริยะต้องปฏิบัติธรรมอย่างน้อย ๔ เดือน ก็คือปฏิบัติในอิริยาบถ ยืน เดิน นั่ง นอน อิริยาบถละ ๑ เดือน ดังนั้น..พระของพม่า ถ้าหากว่าจบธัมมะจริยะแล้ว สอนกรรมฐานได้ทุกรูป แต่ประเทศเราไม่มีการบังคับ จบแล้วจบเลย

ของเขาจบจากธัมมะจริยะแล้ว ยังมีการเรียนบาลีปารคู คือใช้ภาษาบาลีในชีวิตประจำวัน ปัจจุบันนี้บ้านเราเห็นมีที่สำนักวัดจองคำเท่านั้น หลังจากนั้นยังมีการสอบผู้ทรงพระไตรปิฎกอีก ก็คือต้องท่องพระไตรปิฎก ๘๔,๐๐๐ พระธรรมขันธ์ได้ ส่วนของบ้านเราพอจบประโยค ๙ ถ้าไม่ได้เป็นครูบาอาจารย์สอนบาลี ก็แทบจะไม่ได้ใช้วิชาความรู้ของตนเองเลย