[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันพุธที่ ๒๐ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗ วันนี้เอาเรื่องอะไรดี "ความจริงย่อมเป็นความจริง" หรือ "มวยล้มต้มคนดูแถว ๆ สตช."..!?

มีอยู่เรื่องหนึ่งที่เกิดขึ้นหลายวันแล้ว ก็คือทางฝั่งสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว ขุดพบพระพุทธรูปโบราณที่จมอยู่บริเวณริมแม่น้ำโขงหลายองค์ด้วยกัน มีญาติโยมส่งรูปมาให้ดู ทางฝั่งลาวเชื่อว่าเป็นพระพุทธรูปสมัยอาณาจักรสุวรรณโคมคำ ซึ่งอาณาจักรสุวรรณโคมคำนั้น ต้องบอกว่าเป็นเรื่องของตำนาน หรือว่านิทานเสียมากกว่า มากกว่าอาณาจักรเชียงแสนของไทยอีก..!

เนื่องเพราะว่าหาหลักฐานไม่ได้เลย ว่ามีโบราณสถานโบราณวัตถุอะไรที่เป็นยุคนั้นสมัยนั้นอย่างแท้จริงบ้าง แล้วมาภายหลังตามตำนานก็ว่าโดนพญานาคถล่มเมือง จมหายลงไปใต้น้ำ คล้าย ๆ กับตำนานเวียงหนองหล่มของบ้านเรา

แต่จากการพิจารณาด้วยสายตาของนักเล่นวัตถุมงคล เราจะพิจารณาได้ว่าพระพุทธรูปทั้งหลายเหล่านั้นไม่ใช่ศิลปะล้านช้าง ส่วนใหญ่เป็นศิลปะล้านนา อย่าลืมว่าล้านนาก็คือภาคเหนือของไทยในยุคหนึ่ง ซึ่งประกอบไปด้วยอาณาจักร หรือว่าเมืองเล็ก ๆ ใหญ่ ๆ มากมาย ส่วนล้านช้างก็คืออาณาจักรฝั่งซ้ายแม่น้ำโขงที่เป็น สปป.ลาวอยู่ในปัจจุบันนี้

พระพุทธรูปที่กระผม/อาตมภาพสังเกตดูแล้ว ถ้าเป็นองค์ใหญ่ที่สมบูรณ์มาก นอกจากพระเกตุมาลาที่หายไป องค์นั้นน่าจะเป็นศิลปะล้านนา ยุคไล่เลี่ยกับพระเจ้าแค่งคมของวัดศรีเกิด จุดพิจารณาที่ชัดที่สุดก็คือสันพระนาสิก หรือว่า สันจมูก เป็นสันแบบเดียวกันสันพระชงฆ์ของพระเจ้าแค่งคม แล้วมีการลงชาดที่พระโอษฐ์ลักษณะเดียวกับพระเจ้าแค่งคมอีกด้วย

ส่วนองค์อื่น ๆ นั้น องค์ที่ชัดเจนมาก ๆ เลยก็คือองค์ที่มีฐานสำเภา หรือบางคนเรียกง่าย ๆ ว่าฐานเรือ ซึ่งสร้างจากตำนานพระพุทธเจ้าเสด็จไปเมืองไพศาลี (เวสาลี) เพื่อปราบโรคระบาด ที่ปรากฏอยู่ในรัตนสูตร ซึ่งเราเจริญพระพุทธมนต์กันเป็นประจำ โบราณก็เลยคิดสร้างฐานให้เป็นลักษณะของเรือหรือว่าสำเภา นั่นเป็นสกุลช่างเมืองฝาง แยกกันออกไหมนี่ ?

ส่วนองค์ใหญ่อีกองค์หนึ่งที่เห็นชัด ๆ ว่าเป็นฝีมือช่างสกุลเชียงแสนแล้วก็สิงห์หนึ่งด้วย เนื่องเพราะว่าพิจารณาจากชายผ้าสังฆาฏิเขี้ยวตะขาบที่อยู่สูงมาก ถ้าหากว่าอยู่กึ่งกลางลงมา ก็จะเป็นสิงห์สอง ถ้าอยู่เกือบถึงพระนาภีก็เป็นสิงห์สาม ค่อย ๆ ไปศึกษาเอาก็แล้วกัน