[เถรี]

ท่านใช้คำว่า ถ้าเรามุ่งมั่นทำไปอย่างเต็มที่ ด้วยความศรัทธาและเชื่อมั่น ความร่ำรวยและสมบูรณ์พูนสุขก็จะเกิดขึ้นกับเรา แต่อย่าทำตัวเป็นผู้รับอย่างเดียว ท่านบอกว่าคุณค่าของตัวเรา คือสิ่งที่เรามอบให้กับโลกนี้ เพราะฉะนั้น..ถ้าเราทำตัวเป็นผู้รับอย่างเดียวถือว่าผิดวิธีการ เพราะว่าไม่มีการหมุนเวียน ถ้าหากว่าเปรียบกับบาลีของพระพุทธเจ้าก็คือ ปูชโก ลภเต ปูชํ วนฺทโก ปฏิวนฺทนํ ผู้บูชาย่อมได้รับการบูชาตอบ ผู้ไหว้ย่อมได้รับการไหว้ตอบ

ท่านบอกว่า ถ้าหากว่าเรารู้จักดูใจของตัวเอง ให้ใจเป็นใหญ่ เท่ากับว่าเราปลดปล่อยตัวเองจากพันธนาการของโลก ซึ่งสิ่งทั้งหลายเหล่านี้ที่กล่าวมา ล้วนแล้วแต่เป็นหลักธรรมในพระพุทธศาสนา แต่ว่าเป็นสิ่งที่นักจิตวิทยาตะวันตกบ้าง ตะวันออกบ้าง เขียนเป็นตำราสรุปเอาไว้แล้ว โดยที่ท่านสรุปว่า "รักตัวเองให้มาก แล้วสิ่งดี ๆ จะเกิดขึ้น"

คำว่า รักตัวเอง นี่แบ่งเป็นสองอย่างด้วยกัน นี่ไม่ใช่สิ่งที่ท่านกล่าวถึง แต่เป็นสิ่งที่กระผม/อาตมภาพอธิบายให้ฟัง ก็คือรักตัวเองแล้วอย่าทำชั่ว ถ้าเป็นหลวงปู่แจ่ม - พระศาสนโสภณ จตฺตสลฺโล วัดมกุฏกษัตริยาราม ราชวรวิหาร ท่านบอกว่า "รักษาตัวกลัวกรรมอย่าทำชั่ว จะหมองมัวหม่นไหม้ไปเมืองผี จงเลือกทำแต่กรรมที่ดี ๆ จะได้มีความสุขพ้นทุกข์ภัย" ก็คือสิ่งที่สอนว่า ในเมื่อเราเว้นจากชั่วแล้ว ก็ให้ทำดีด้วย ก็คือมาเข้ากับโอวาทปาฏิโมกข์ ขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็คือละชั่ว ทำดี

ท่านบอกว่า ทำให้มากเท่าไร กฎของการสะท้อนกลับ ก็คือเราจะได้รับมากเท่านั้น แต่ความจริง อันนี้เป็นทฤษฎีของฝรั่ง เราท่านอย่าลืมว่า สิ่งที่เราให้นั้น อยู่ที่กำลังใจหลายระดับ ระดับสละออกแบบปุถุชนผู้มากด้วยกิเลส ระดับสละออกของกัลยาณชนผู้มีศีลสมบูรณ์ ระดับการสละออกของอริยชนเบื้องต้น และระดับการสละออกของอริยชนเบื้องปลาย ที่ไม่ยึดมั่นถือมั่นอะไรแล้ว

ท่านบอกว่า ต้องมีทั้งความรักและรู้จักการให้อภัย อภัยทานเริ่มมาแล้ว นอกจากเมตตาแล้วยังต้องมีอภัยทานด้วย จงเรียนรู้ที่จะรักบุคคลที่เราไม่ชอบ พูดง่าย ๆ ก็คือ ถ้าเราทำสิ่งทั้งหลายเหล่านี้แล้ว สิ่งดี ๆ ทั้งหลาย โดยเฉพาะความมั่งคั่งสมบูรณ์พูนสุขก็จะเกิดขึ้นกับเรา