[เถรี]

พ่อค้าผู้นั้นจึงรีบย้อนกลับไปทางเดิม และโชคดีเหลือเกินที่พระปิลินทวัจฉเถระยังไม่ได้ไปไกล เมื่อกล่าวขอขมาแล้ว ท่านจึงให้พรกลับไปว่า "ขอให้จงเป็นดีปลีตามเดิม" ขี้หนูทั้งเกวียนก็กลายเป็นดีปลี ซึ่งเป็นสินค้ามีราคา สามารถที่จะจำหน่ายได้ตามเดิม

พระปิลินทวัจฉเถระสลดใจว่า เราอยู่ในสังคมแบบนี้ กลายเป็นทุกข์เป็นโทษแก่บุคคลอื่น จึงเข้าไปอยู่ในป่า และปรากฏว่าท่านกลายเป็นที่รักของเทวดาเป็นอย่างยิ่ง ได้รับการอุปถัมภ์อุปัฏฐากดูแลอย่างเต็มที่ จนกระทั่งองค์สมเด็จพระชินสีห์บรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า ตั้งให้เป็นเอตทัคคะบุคคล คือ ผู้บุคคลที่เลิศในด้านเป็นที่รักของเทวดา

เราท่านจะเห็นว่า ในเรื่องของสันดานนั้น กระผม/อาตมภาพก็คล้ายกับพี่ณพ ก็คือว่า ถ้ารู้สึกว่าไม่ดีก็ด่ากันตรงนั้นเลย..! ดังนั้น..ในเมื่อมาเจอการทำงานในปัจจุบันนี้ บางอย่างก็ยังสงสัยอยู่ เนื่องเพราะว่าหน่วยงานบางหน่วยงานนั้น อย่างเช่นว่าประมงอำเภอ ถ้าไม่ได้ไปปล่อยปลาแล้ว ก็คงไม่มีอะไรที่จะร่วมงานกันได้เลย เพราะขึ้นชื่อว่าประมง เราก็ต้องนึกถึงปลาสดทั้งตลาด..! เป็นต้น

พระจะไปเข้าใกล้ ไม่รู้เหมือนกันว่าจะโดนนินทาว่าร้ายหรือเปล่า ? แต่พอมีงาน ก็ต้องเชิญท่านทั้งหลายมาเพื่อเป็นเกียรติกับงาน เห็นแล้วบางทีก็รู้สึกขำ บางทีก็รู้สึกเหมือนอย่างกับว่า เราจะเชิญมาให้ท่านเดือดร้อน หรือว่าเชิญมาให้เราเดือดร้อนก็ไม่รู้ ?

วันนี้ไม่มีอะไร จึงมาบ่นในเรื่องที่ไม่สมควรบ่นตามประสาคนแก่

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพุธที่ ๑ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)