ถาม : ในเรื่องการเรียนรู้เกี่ยวกับความทุกข์ ถ้าเป็นวาระที่ต้องออกไปเรียนรู้ล่ะครับ ?
ตอบ : มันจะเรียนไม่รู้จักจบจักสิ้นน่ะสิ
เปรียบเหมือนกับการทำวิทยานิพนธ์ เราทำมาจนถึงบทที่ ๕ ซึ่งเป็นบทสุดท้าย ก็หลงดีใจว่าใกล้จะจบแล้ว แต่จริง ๆ ยังเหลือบรรณานุกรมและภาคผนวกอีกบาน..!
พวกเราเรียนรู้เกี่ยวกับทุกข์กันมาจนเยอะแล้ว ให้รู้จักนำทุกข์นั้นมาพิจารณาให้เกิดเป็นปัญญา และหาทางออกให้พ้นจากทุกข์นั้น ไม่ใช่เรียนอยู่นั่นแหละ เรียนไปเปล่า ๆ โดยที่ไม่ได้นำมันมาใช้ให้เกิดประโยชน์ มันก็เลยยังไม่จบกันเสียที
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เถรี : 16-03-2011 เมื่อ 11:56
|