[ลัก...ยิ้ม]

๔. “ไม่ดีก็เลิกเสียนะ พยายามวางเฉยรับกฎของธรรมดาเข้า อะไรมันเกิดขึ้นก็เป็นกฎธรรมดา วางมันทิ้งไป เลือกเอาแต่ธรรมที่เป็นคำสอนของพระพุทธเจ้า มาประพฤติปฏิบัติก็พอ”

๕. “ธรรมเลวอย่าไปเอามา พยายามปลดมันทิ้งไปโดยการเห็นว่าเป็นกฎของกรรม ซึ่งหมายถึงเป็นธรรมดา วางมันเสีย ไม่พูดเสียได้เป็นดี ไม่พูดด้วย ไม่คิดด้วย ไม่ทำด้วย ระงับใจเข้าไว้ นานเข้ามันก็วางได้เอง”

๖. “อุเบกขา (พรหมวิหาร ๔ ตัวสุดท้าย) มันก็เต็มไปด้วยขันติ มีความอดทนข่มใจต่อความชั่วที่เข้ามากระทบ มีหิริ โอตตัปปะ อายความชั่ว เกรงผลของความชั่วนั้นเข้ามาตอบสนอง”

๗. “ถ้าเราไปรับความชั่วนั้นเข้ามาในจิตเรา แล้วแสดงออกมาเป็นมโนกรรม วจีกรรม กายกรรม อย่างนี้เราไม่เอา ผลักมันทิ้งไปเสีย ค่อย ๆ ละ ค่อย ๆ วาง อย่าท้อถอย เอาสติกำหนดรู้ไว้ว่า เราตั้งใจละจากความเลวจุดนี้ ประเดี๋ยวก็ดีเอง”


ธรรมที่นำไปสู่ความหลุดพ้น เล่ม ๕
รวบรวมโดย พล.ต.ท. นพ.สมศักดิ์ สืบสงวน

ขอเชิญทุกท่านเข้าไปอ่านได้ที่ www.tangnipparn.com