[เถรี]

เมื่อศีล สมาธิ และปัญญา จำเป็นที่จะต้องมีโดยครบถ้วนสมบูรณ์ การที่ท่านไปเข้าใจว่า ถ้าสมาธิไม่ทรงตัว ทำให้ไม่เข้าถึงความเป็นพระโสดาบันนั้น เป็นความเข้าใจที่ถูกแค่ส่วนเดียว

เพราะว่าความเป็นพระโสดาบันนั้น ศีลทุกสิกขาบทจะต้องทรงตัว ชนิดที่ตัวตายดีกว่าศีลขาด สมาธิก็ต้องทรงเป็นอัปปนาสมาธิ ต่ำสุดก็ต้องระดับปฐมฌานขึ้นไป จึงมีกำลังพอที่จะตัดกิเลสได้ และท้ายสุดต้องมีปัญญาเห็นเป็นอย่างน้อยว่า เรามีความตายเป็นธรรมดา เราก้าวเข้าไปหาความตายอยู่เสมอ ความตายอยู่กับเราทุกลมหายใจเข้าออก

จึงสามารถสรุปลงตรงที่ว่า พระโสดาบันนั้น ใช้แค่อนุสติก็สามารถเข้าถึงได้แล้ว อนุสติในที่นี้ก็คือ พุทธานุสติ ธัมมานุสติ สังฆานุสติ คือ การเคารพในพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์อย่างจริงใจ สีลานุสติ คือ การรักษาศีลทุกสิกขาบทให้บริสุทธิ์บริบูรณ์ ไม่ก้าวล่วงในศีลด้วยตัวเอง ไม่ยุยงส่งเสริมให้ผู้อื่นทำ และไม่ยินดีเมื่อเห็นผู้อื่นทำการล่วงศีล

มรณานุสติ คือ รู้ตัวอยู่เสมอว่าตนเองจะต้องตาย อุปสมานุสติ เมื่อตายแล้วตั้งความปรารถนาว่าจะไปพระนิพพานแห่งเดียว

เมื่อเราเห็นชัดว่าในความเป็นพระโสดาบันนั้น เพียงแค่อนุสติก็สามารถที่จะไปได้แล้ว จึงขอให้ทุกท่านหมั่นสร้างอนุสติทั้งหลายเหล่านี้ ก็คือ เริ่มด้วยอานาปานุสติ พุทธานุสติ ธัมมานุสติ สังฆานุสติ สีลานุสติ มรณานุสติ และอุปสมานุสติ

ถ้าสามารถทำดังนี้ได้ ทุกคนก็มีสิทธิ์ที่จะก้าวเข้าสู่ความเป็นพระโสดาบัน ปิดอบายภูมิทั้งสี่ ไม่ไปเกิดในนรก ในแดนเปรต ในแดนอสุรกาย ในเขตของความเป็นสัตว์เดรัจฉาน

เกิดอยู่ระหว่างมนุษย์กับเทวดา อย่างมากที่สุดก็ ๗ ชาติ อย่างกลาง ๓ ชาติ อย่างดีที่สุดก็คือชาติเดียวเท่านั้น ก็บรรลุมรรคผลเข้าสู่พระนิพพาน

สำหรับวันนี้ให้ทุกท่านทบทวนอยู่ในอนุสติต่าง ๆ ทั้งหลายเหล่านี้ โดยเฉพาะอานาปานุสติ และท้ายสุดปิดท้ายลงตรงที่ว่า ถ้าหากตายลงไปในวันนี้เราขอไปพระนิพพานแห่งเดียว คือ อุปสมานุสติ ให้กำหนดใจเอาไว้ให้แน่วแน่มั่นคง จนกว่าจะได้ยินสัญญาณบอกหมดเวลา

พระครูธรรมธรเล็ก สุธมฺปญฺโญ
เทศน์ช่วงทำกรรมฐาน ณ บ้านอนุสาวรีย์
วันเสาร์ที่ ๓ กรกฎาคม ๒๕๕๓