[โอรส]

หลวงพ่อวัดท่าซุงก็เกศาเป็นพระธาตุ อีกหลายองค์ก็เป็นให้เห็น ๆ อยู่ แต่อาตมาสังเกตว่า การที่อัฐิเป็นพระธาตุ หรือว่าเกศาเป็นพระธาตุ นั้น เป็นสิ่งที่เนื่องด้วยร่างกาย แต่ว่าชานหมากเป็นพระธาตุนี่ ไม่ได้เนื่องด้วยร่างกายเลย..ใช่ไหม ? เป็นสิ่งที่เอามาเคี้ยวมากินสำหรับเป็นคนทั่ว ๆ ไป แต่ของนี่ท่านคายออกมาแล้วเป็นพระธาตุ

ครั้งแรกที่ได้เห็นกับตา ถึงได้เชื่อว่าใช่แน่นอน เพราะว่ากำลังเปลี่ยนสภาพอยู่ ส่วนที่เริ่มเป็นพระธาตุก็จะเป็นแก้วสีแดงใส ๆ ส่วนที่เป็นหมากก็ยังทึบอยู่ ส่วนที่เป็นพลูก็เป็นพระธาตุไปครึ่งหนึ่ง อีกครึ่งหนึ่งยังเป็นสีเขียว ๆ ของพลูอยู่ เห็นชัด ๆ เลยว่า เปลี่ยนมาจากชานหมากแน่นอน

ถึงได้เชื่อว่า ที่แท้จริงแล้ว ถ้าหากพระท่านจะสงเคราะห์ อย่างหลวงปู่หลวงพ่อที่ท่านต้องการให้เป็นไป ก็จะเป็นไปตามที่ต้องการเอง แล้วเห็นว่าสิ่งที่ไกลตัวขนาดนี้ยังเป็นพระธาตุได้ เพราะฉะนั้น..เรื่องอื่นไม่ยากแล้ว บางครั้งสำหรับเด็กนักเรียนคน หลวงพ่อท่านใช้กระดาษซับเสร็จ แล้วก็โยนให้ เด็กเขาก็ฉลาดหยิบขึ้นมาดู มีพระธาตุอยู่ข้างใน ก็ใช้ ๆ อยู่เห็น ๆ พอโยนให้กลายเป็นมีพระธาตุอยู่ข้างใน หมากที่ท่านฉันเสร็จแล้ว ท่านเหลือปลายอยู่หน่อยหนึ่ง เป็นส่วนหางของมวนพลู พอท่านฉันเสร็จก็โยนให้ เก็บนานไปก็กลายเป็นพระธาตุ

แล้วมีอยู่ช่วงหนึ่ง พอชานหมากเป็นพระธาตุ แล้วคนที่อยากได้ แล้วไม่ได้ หลวงพ่อท่านไปที่จันทบุรี บ้านคุณสมบูรณ์ เวสารัชชานนท์ ไปถึงก็ตำหมาก ท่านบอกว่าอยู่ ๆ พระท่านสั่งให้ทำ พอตำหมากเสร็จ ก็ปั้นเป็นองค์เล็ก ๆ มอบให้ ท่านบอกว่าบูชาให้ดี ใครที่ได้ไปบูชา ต่อไปจะเป็นแก้ว

คำว่าเป็นแก้วของหลวงพ่อก็คือ กลายเป็นพระธาตุ สมัยโบราณคำว่า แก้ว หมายถึงว่าดีที่สุด คราวนี้อะไรก็ตามที่เปลี่ยนสภาพไปในสายตาของเรา อาจจะเป็นหิน เป็นเหมือนโลหะ เหมือนเงิน เหมือนทอง เหมือนทองแดง อะไรเหล่านี้เป็นต้น ภาษาโบราณเขาเรียกว่าแก้วทั้งนั้น


สนทนากับพระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ เดือนมิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๔๔