[ลัก...ยิ้ม]

เข้าสำรวจถ้ำวัวแดง

วันรุ่งขึ้นทำกิจตามปกติ พวกที่ร่วมปฏิบัติได้ถามถึงเหตุการณ์ตอนกลางคืน (ผู้ร่วมปฏิบัติทั้งสามคนเป็นลูกศิษย์ทางธรรม) พวกเขาเรียกข้าพเจ้าว่า “พ่อ” ทุกคำ ได้ถามว่า "เมื่อคืนได้คุยกับใคร? รูปร่างเล็กนิดเดียว" จึงได้ตอบพรรคพวกไปว่า “คุยกับคนธรรพ์ พวกเราเห็นหรือ?” คนหนึ่งตอบว่า “เห็น นอนดูกันอยู่ในกลด แต่ฟังไม่ชัดนัก”

จึงบอกกับทุกคนว่า “วันนี้จะไปสำรวจถ้ำชั้นใน แต่ทุกคนต้องปฏิบัติตามที่คนตัวเล็กบอกโดยเคร่งครัด หลวงปู่ท่านให้มาดูแลพวกเรา” และได้บอกรายละเอียดทั้งหมดให้ทุกคนเข้าใจ เพื่อไม่ให้เกิดอันตราย ทั้งกำหนดกฎเกณฑ์ข้อตกลงกัน “ให้ทุกคนเดินตามหลังข้าพเจ้า ให้เดินตามกันไป ห้ามเดินเรียงสอง ให้เดินเรียงหนึ่งเท่านั้น เห็นอะไรห้ามหยิบเอาออกมา พบอะไรอย่ากลัวหรือตกใจ ห้ามวิ่งหนี มีอะไรให้เกาะกลุ่มกันไว้ ห้ามพูดในสิ่งที่ไม่เหมาะสม ห้ามส่งเสียงดัง ให้มีสติสงบตลอดเวลา คุยกันแต่เรื่องที่เป็นประโยชน์ในสารธรรม”

เมื่อตกลงทำความเข้าใจในเงื่อนไขแล้ว ได้ทบทวนกันอีกครั้ง เมื่อทุกคนเข้าใจตามข้อตกลงจึงให้ทุกคนเตรียมตัว เตรียมไฟฉาย เทียนไข ไม้ขีดไฟและน้ำ

เมื่อพร้อมแล้วจึงเดินเข้าไปสุดถ้ำ เดินไปตามที่คนตัวเล็กบอก เห็นแผ่นหินบังอยู่เดินอ้อมแผ่นหินไป พบแผ่นหินอีกแผ่นหนึ่งเป็นลักษณะแผ่นหินแบน ๆ เหมือนผ้าม่าน เดินอ้อมไปทางซ้าย เดินชิดผนังถ้ำด้านซ้าย ทุกคนเดินตามเข้าไปในถ้ำชั้นใน

เป็นถ้ำมืดสนิท มองไปทางขวามือเป็นทางลาดชันลงเหวลึก ส่องไฟลงไปดู สุดแสงไฟฉายยังมองไม่เห็นพื้นด้านล่าง ได้โยนหินลงไปไม่ได้ยินเสียงหินตกถึงพื้น คงลึกมาก คิดว่าด้านล่างอาจเป็นถ้ำใหญ่ก็ได้ เป็นเพียงข้อสันนิษฐานเท่านั้น ถ้าหากเดินเลี้ยวไปทางขวา เมื่อเดินพ้นแผ่นหินจะตกไปในเหว มันเหมือนหลุมพราง เข้าผิดทางโดยไม่รู้ก็ตกเหวตายเท่านั้น นับว่าพวกเราโชคดีที่คนตัวเล็กได้บอกไว้ก่อน

แต่ถ้าไม่บอก พวกเราก็ไม่รู้ว่ามีถ้ำชั้นในอีก เพราะมองไม่รู้เลยว่าจะมีถ้ำอยู่ข้างในอีกชั้นหนึ่ง ทั้งมีหลุมพรางหลอกเอาไว้อีก คิดว่าน่าจะมีอะไรสำคัญอยู่ในนั้น เดินเข้าไปพื้นถ้ำนุ่มมาก ส่องไฟดูเป็นมูลค้างคาวทั้งนั้น แต่ไม่มีกลิ่นเลย ส่องไฟสำรวจไปรอบ ๆ เป็นถ้ำใหญ่มาก *สวยงามเหมือนเทพเนรมิตที่ธรรมชาติได้สร้างสรรค์เอาไว้*