ถ้ากำลังพอ เราก็จะก้าวข้ามไปได้ ถ้ากำลังไม่พอ ก็ต้องทำต่อไป เหมือนกับเราว่ายทวนน้ำอยู่ ถ้าเราไม่ตะเกียกตะกายจ้วงไปเรื่อย เราก็จะลอยถอยหลัง ถ้าเราพยายามจ้วงไปเรื่อย ๆ ถึงจะไม่ก้าวหน้า แต่ก็ยังพอประคองตัวให้อยู่กับที่ ไม่ถอยหลังไปมากนัก
ปัญหาทางธรรมนั้น ละเอียดกว่าทางโลกมาก ขอให้มั่นใจว่า ถ้าหากเรายังไม่หลุดจากกรอบของศีล ของสมาธิ เราทำผิดยาก ถ้าหากผู้ที่ปฏิบัติละเอียดกว่า บอกว่าเราผิดที่ยังยึดติดอยู่ ความผิดนั้นก็ผิดนิดเดียว ผิดตรงที่ไม่สามารถเดินลัดตัดตรงเข้านิพพานได้ทันที
ดังนั้น..ให้ทุกคนรักษากำลังใจเอาไว้ทุกเช้า ตื่นขึ้นมา สวดมนต์ไหว้พระ ทำสมาธิ เพื่อที่ตนจะได้มีจิตใจที่สงบ ปัญหาทางโลกเกิดขึ้นก็แก้ได้ ปัญหาทางธรรมเกิดขึ้นก็แก้ได้ และสะสมเหตุปัจจัยเหล่านี้เพิ่มขึ้นไปเรื่อย ๆ
ถึงวาระ ถึงเวลา ถ้าสมบูรณ์เพียงพอ เราก็จะก้าวพ้นจากจุดนี้ ไปสู่จุดที่สูงขึ้นไปเรื่อย จนกระทั่งท้ายสุดก็เข้านิพพานได้ เช้าวันนี้ก็ขอฝากไว้เท่านี้แหละ เดี๋ยวเราต้องออกไปงานที่วัดท่าขนุน พระต้องไปทั้งหมดเพราะว่าเป็นวันปาฏิโมกข์ แม่ชีเหลือไว้เฝ้าวัดบ้าง เผื่อว่าญาติโยมเขามาหา จะได้มีคนคอยต้อนรับอยู่ทางนี้
----------------------------
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 05-11-2010 เมื่อ 03:17
|