หลังจากที่ข้าพเจ้าได้ลงจากถ้ำวัวแดงครั้งสุดท้าย หลวงปู่มาบอกทางกระแสจิต ไม่ต้องขึ้นไปอีกแล้ว ระลึกได้ว่าหลวงปู่บอกว่าจะให้เข้าเขาพนมฉัตร ท่านบอกจะได้ไปถ้ำวัวแดงก็ได้ไปมาแล้ว จึงคิดว่าคงได้เข้าไปปฏิบัติในเขาพนมฉัตรเป็นแน่ แต่ก็ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน? ไปอย่างไร? ใครจะแนะนำและพาเข้าไป ถามใครก็ไม่รู้จัก บางคนบอกเป็นเพียงเรื่องเล่าสนุก ๆ เท่านั้น
ข้าพเจ้าได้พบพระธุดงค์ ท่านบอกท่านได้ยินแต่ชื่อ มีหรือไม่ไม่รู้ ท่านก็กำลังค้นหาอยู่เหมือนกัน บางองค์ก็บอกท่านทราบมาว่า ถ้าจะได้เข้าไปจะต้องพบลำธารที่มีหอยขมที่ถูกตัดก้นไว้แล้ว หอยขมทั้งลำธารจะถูกตัดก้นแล้วทุกตัว หินที่อยู่ในลำธารนั้นจะเป็นสีดำเหมือนเหล็กไหล หากได้พบก็เชื่อว่าได้เข้าไปถึงเขตเขาพนมฉัตรแล้ว ถือเป็นประตูชั้นนอกของเขาแห่งนี้ และยังต้องเดินผ่านทุ่ง ผ่านป่าเข้าไปอีกไกล จะอยู่ตรงไหนไม่รู้ได้ ให้แสวงหาเอา มีบุญคงได้พบ !!!
ท่านเคยได้รับคำบอกเล่า จากครูบาอาจารย์ที่ท่านไปศึกษา ติดตามไปปฏิบัติธรรมกับท่านอาจารย์ตามป่าเกือบทั่วประเทศ ทั้งในลาว พม่า ก็ยังไม่พบลำธารที่ว่านี้ คงสิ้นหวัง เดินธุดงค์จากหนุ่มจนแก่ยังไม่มีวี่แววจะได้พบ แม้จะตั้งจิตเอาไว้อย่างดี บวงสรวงบอกกล่าวก็ยังไม่เห็น
ข้าพเจ้าได้ฟังแล้วก็สิ้นหวังไม่คิดอีก พระธุดงค์ท่านมีเวลาเดินกรรมฐานเป็นเวลาหลายปี อยู่แต่ในป่ายังไม่เจอ เราเวลาน้อยต้องมีหน้าที่การงาน จะเอาเวลาจากไหนไปแสวงหา นอกจากลาออกจากราชการแล้วไปบวชเรียน ไปเดินป่าค้นหาแต่ก็ใช่ว่าจะพบ จะเจอหรือไม่ ก็ยากที่จะเดาได้จึงเลิกคิด ปฏิบัติที่ไหนก็ได้ หากมีความเพียรไม่ย่อท้อเอาจริงเอาจัง สำเร็จก็สำเร็จที่ใจ มันอยู่ที่ตัวเรา ใจเรา ไม่ใช่คนอื่น สถานที่เป็นเพียงองค์ประกอบอย่างหนึ่งเท่านั้น เป็นที่ ๆ จะช่วยให้เกิดความสงบได้รวดเร็ว ได้ธรรมอันวิเศษง่ายขึ้นเท่านั้น
|