เกือบสองโมงเช้า นายท้ายวาดหัวเรือเข้าเทียบฝั่ง ให้ทุกคนลงไปทำธุระส่วนตัวได้ เมื่อเรียบร้อยก็มีสาวร่างท้วมคนหนึ่งลงมาจากฝั่ง เอาน้ำมนต์มาพรม ๆ ที่หัวเรือ รับเงินจากนายท้ายที่ท่าทางเลื่อมใสเต็มที่ แล้วกลับขึ้นไปบนฝั่งตามเดิม...
นายท้ายออกเรืออีกทีด้วยท่าทางมั่นอกมั่นใจ อ้ายเป-รต..เรือแน่นแทบจะต้องขี่คอกันไป มันยังรับผู้โดยสารเพิ่มอีก ๔ คน ถามผู้โดยสารชื่อนายยาว ที่นั่งติดกันว่าเขาคิดค่าเรือเท่าไร ? “๓,๕๐๐ จั๊ตครับ” ตายห่...งานนี้มันฟาดไปเกือบแปดหมื่นจั๊ตได้กระมัง ? แบบนี้อาตมาไม่ต้องจ่ายเลยก็ได้นี่...เดี๋ยวต้องขอค่าเรือมันคืนบ้างแล้ว...
มัวแต่รับผู้โดยสารอยู่นั่นแหละ ลำของท่านทนงศักดิ์แซงไปแล้ว แถมโบกไม้โบกมือให้ซะด้วย เพิ่งจะลับสายตาไป ฝนก็ตกลงมาซู่ใหญ่ เปียกม่อล่อกม่อแลกไปตาม ๆ กัน ครู่ต่อมาฝนหยุดตกแดดออกจ้าแทน กลิ่นผ้าครึ่งเปียกครึ่งแห้งเหม็นพิลึกพิลั่นบอกไม่ถูก..!
__________________
ไม่ติดในสุข ไม่กังวลในทุกข์ วางเฉยในร่างกายนี้ ปล่อยวางภาระทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย คิมหันต์ : 11-12-2010 เมื่อ 21:54
|