ดังนั้น..งานในวันนี้ของเราก็คือว่า ให้ทุกคนจับลมหายใจเข้าออกพร้อมกับคำภาวนา หรือภาพพระของเรา ให้กำหนดดู กำหนดรู้ไปเรื่อย ๆ และพยายามที่จะกำหนดดูว่า ในอารมณ์ของแต่ละระดับสมาธิของเรานั้น มีความแตกต่างกันอย่างไร เพื่อให้เกิดอาวัชชนวสี คือความชำนาญในการกำหนดว่า ตอนนี้เราอยู่ในอารมณ์สมาธิระดับไหน
ถ้าหากว่าเบาไป เกรงว่าจะเกิดอันตรายจากกิเลส ก็จะได้เข้าสมาธิให้ได้สูงขึ้น งานของเราก็คือ สร้างสมาธิให้เกิดและแยกแยะให้ได้ว่าเป็นสมาธิในระดับไหน นี่เป็นงานขั้นต้นของเราเท่านั้น
ให้เรากำหนดรู้ ลมหายใจเข้าออก พร้อมกับคำภาวนา หรือภาพพระของเราไป ในขณะเดียวกันก็เอาสติสมาธิกำหนดรู้เฉพาะหน้าไปด้วย ว่าตอนนี้แต่ละอารมณ์ใจมีสภาพเป็นอย่างไร ถ้าเข้าลึกเข้าไปอีกจะเป็นอย่างไร
อย่างเช่นว่า คำภาวนาเริ่มหายไป ลมหายใจเข้าออกเริ่มละเอียดขึ้น เบาลงหรือหายไปด้วย เป็นต้น ให้เรากำหนดดู กำหนดรู้อยู่เช่นนี้ พร้อมกับการกำหนดลมหายใจเข้าออก และคำภาวนาไปเรื่อย จนกว่าจะได้รับสัญญาณบอกว่าหมดเวลา
พระครูธรรมธรเล็ก สุธมฺมปญฺโญ
เทศน์ช่วงทำกรรมฐาน ณ บ้านอนุสาวรีย์
วันศุกร์ที่ ๓ ธันวาคม ๒๕๕๓
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 16-12-2010 เมื่อ 14:28
|