แต่ที่สำคัญที่สุด และเป็นจุดประสงค์ของหลวงพ่อฤๅษีลิงดำจริง ๆ ในการสอนมโนมยิทธินั้นก็คือ การที่เราสามารถยกจิตขึ้นไปกราบพระบนพระนิพพานได้นั้น ทำให้เราคุ้นเคยกับสภาพจิตที่ปราศจาก รัก โลภ โกรธ หลง ถ้าเราจำอารมณ์นั้นมา แล้วพยายามประคับประคองรักษาเอาไว้ จิตใจของเราก็จะผ่องใสมาก
ยิ่งสามารถเอาจิตเกาะพระนิพพานได้นานเท่าไร จิตของเราก็จะผ่องใสได้นานเท่านั้น เมื่อสภาพจิตคุ้นชินกับการปราศจากรัก โลภ โกรธ หลง ไปนาน ๆ ในที่สุดกิเลสทั้งหลายเหล่านี้ไม่สามารถที่จะงอกงามต่อไปได้ ก็จะเหี่ยวเฉา หมดสภาพ ตายไปเอง ทำให้เราสามารถบรรลุถึงพระนิพพานได้อย่างแท้จริง บาลีเรียกว่า เจโตวิมุตติ เป็นการหลุดพ้นด้วยการใช้กำลังใจในการกดกิเลสเอาไว้ จนกิเลสหมดสภาพ ดับสิ้นไปเอง
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย วสันต์วิษุวัต : 04-01-2012 เมื่อ 17:26
|