การบวชที่เป็นเพียงรูปแบบ
เรื่องของการบวชนั้นเป็นแค่รูปแบบ ถ้าหากเราแต่งตัวแบบนี้ (แต่งตัวธรรมดา) แล้วถือศีลแปด ก็เท่ากับว่าเราเป็นแม่ชี แล้วเป็นแม่ชีที่ใคร ๆ ก็นินทาไม่ได้ด้วย เราจะเข้าร้านอาหารตอนเย็น ๆ หรือยืนเบียดกับหนุ่ม ๆ บนรถเมล์ก็ไม่มีใครว่า แต่ถ้าเราโกนหัวห่มขาวแล้วไปทำแบบนั้น คนเขาก็นินทากันแหลกราญ
เพราะคนเขาไม่เข้าใจว่าเรื่องของการบวช เป็นแค่รูปแบบเท่านั้น เปลี่ยนเครื่องแต่งกาย เปลี่ยนกฎกติกาในการดำเนินชีวิต จริง ๆ แล้วผู้บวชยังมี รัก โลภ โกรธ หลง เหมือนคนทั่วไป เพียงแต่ว่ารูปแบบบังคับ จนกว่าเขาจะสามารถทำตัวก้าวข้าม รัก โลภ โกรธ หลง นั้นไปได้ กลายเป็นพระอริยเจ้า ถ้าอย่างนั้นจึงจะสามารถกล่าวได้เต็มปากเต็มคำว่าเราเป็นนักบวชที่แท้จริง ไม่เช่นนั้นเราก็เป็นแค่โยคาวจร คือผู้ใฝ่หาการปฏิบัติ
ถ้าถามว่าจำเป็นต้องบวชไหม ? ขอยืนยันว่าไม่จำเป็น เป็นชาวบ้านง่ายกว่าเยอะเลย วันไหนเกิดของขึ้น จะแต่งตัวให้สวยอย่างไรก็ได้ แต่ถ้าเกิดเป็นชีแล้วไปเขียนคิ้วทาปาก รับรองโดนนินทาตั้งแต่แม่สายยันสุไหงโกลก..!
พระครูธรรมธรเล็ก สุธมฺมปญฺโญ
เทศน์ที่บ้านอนุสาวรีย์
๓ พฤษภาคม ๒๕๕๒
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 10-10-2016 เมื่อ 03:21
|