[เถรี]

ถาม : การเจริญเมตตาที่เป็นพรหมวิหาร มีจิตที่สว่าง จิตที่สว่างนี้แผ่ออกไป เปล่งแสงกระจายออก แต่ตอนหลังวูบหดกลับเข้ามา..?
ตอบ : เพราะสมาธิไม่พอ อาตมามักจะสอนให้แผ่เมตตาไปทุกภพทุกภูมิ ทุกหมู่ทุกเหล่า พูดง่าย ๆ ว่าเบื้องขวางคืออนันตจักรวาล เบื้องบนไปจรดภควัคพรหม เบื้องล่างไปถึงอเวจี อย่างเราทำสมาธิได้แค่นั้นก็จะแผ่ได้แค่นั้น

แต่ถึงเราทำแค่นั้นแต่ก็ได้ประโยชน์ ก็คือ ระงับรัก โลภ โกรธ หลง ได้ชั่วคราว พอคลายสมาธิออกมารัก โลภ โกรธ หลง ก็งอกงามอีก เพราะฉะนั้น..เมื่ออารมณ์ใจทรงตัว เราเล่นเรื่องฌานสมาบัติสนุกพอแล้ว ให้คลายสมาธิออกมาแล้วพิจารณาวิปัสสนาญาณแทน กำลังจะได้พอตัดกิเลสในเบื้องต้น ทำความสบายให้เราได้บ้าง ไม่อย่างนั้นแล้วจะโดนกิเลสตีกลับทุกที