พระอรหันต์บอกให้คนนั้นรีบหนีออกไปจากเมือง พอตกค่ำแผ่นดินทรุดตัว เมืองเกินจมหายไปทั้งเมือง เหลือแต่บ่อน้ำร้อนไว้เป็นหลักฐาน ถ้าสมัยนี้คงเป็นแผ่นดินไหวหรือภูเขาไฟระเบิด..!
ขึ้นไปกราบหลวงปู่เจ้าอาวาส ท่านบวชตอนอายุ ๕๙ ปีนี้ ๘๑ แล้ว พวกเราฉันเพลด้วยกัน อิ่มแล้วจึงกราบลา กลับมารอเรือที่สองแคว หลวงตาเย็นแยกขึ้นเรือเมล์ ไปงานบุญข้าวจี่ที่บ้านป่าหวาย...
ดูอย่างไรก็ปากปล่องภูเขาไฟชัด ๆ..!
กำลังลงเรือพอดีพบครูบาญาณ ท่านกลับจากประชุมสงฆ์ที่ไจ๊มะยอ หลวงตาอินพานก็มาพักกับท่านที่นี่ กลับถึงวัด หนุ่ม ๆ สาว ๆ มาช่วยกันทำความสะอาดเต็มไปหมด รุ่นนี้ได้งานแต่อันตราย เพราะผู้สาวหน้าตางาม ๆ ทั้งนั้น..!
ครูบาน้อยสะพายเครื่องตัดหญ้าตัดไปรอบวัด เสียงโยมบ่นว่า ทำแต่งานเช้ายันค่ำ จนเหลือแต่หนังหุ้มกระดูก ดีแล้วโยมเอ๋ย...ขืนหล่อมากกว่านี้มันจะแย่ ได้ยินว่าสาว ๆ มาทำหัวใจหล่นไว้แถวนี้เยอะแล้ว..! กล้าขนาดตะโกนกันในวัดว่า โอ๊ย..หัวใจหล่นหายแล้ว..!
__________________
ไม่ติดในสุข ไม่กังวลในทุกข์ วางเฉยในร่างกายนี้ ปล่อยวางภาระทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 16-03-2012 เมื่อ 03:30
|