"วันนี้มีเรื่องดี ๆ กับเขาด้วยหรือ"
"เป็นอย่างไร วันนี้มีเรื่องดี ๆ กับเขาด้วยหรือ?" ท่านยิ้ม ๆ.....หลวงพี่ท่านทักผมแปลก ๆ จนแทบตั้งตัวไม่ทัน....ยังไม่ทันเดินเขาไปในศาลา พลันให้กระผมคิดตรึกตรองอยู่ด้วยใจที่เป็นสมาธิ มันทราบทันทีว่าเรื่องอะไร
จุดธูปกราบพระรัตนตรัยเสร็จ หันไปก้มกราบหลวงพี่ท่าน ถวายข้าวมันไก่ใส่บาตรท่าน
ทัดฤทธิ์-ทิดรัตน์: หลวงพี่ครับ จริง ๆ ตอนแรกกระผมตั้งใจจะมาตักบาตรหลวงพี่ แต่อีกใจหนึ่งมันก็อยากไปถ่ายรูปครับ ซึ่งที่ถ่ายรูปของผมประจำ ๆ ก็ตีนเขาทางขึ้นมาหาหลวงพี่นี้แหละขอรับ ผมเลยออกจากบ้านมาพร้อมกล้อง แต่ในใจมันก็เถียงกันมาตลอดทาง เหมือนมีฝ่ายดีกับฝ่ายเลว มันสู้กันขอรับ กระผมก็เลยถือโอกาสดูมันสู้กันครับ
โอ้โห!.....กระผมขับรถไป ใจก็จับสมาธิเบา ๆ นั่งดูมันสู้กันมาตลอดทางครับ ต่างฝ่ายก็ต่างอ้างเหตุผลสารพัดขอรับ จนกระผมมาสะดุดที่
"ฝ่ายดีมันบอกว่า วันนี้ฝนตก ถ้าโยมคนอื่น ๆ ทุกคนเขาไม่สามารถเอาอาหารมาถวายหลวงพี่ได้ แล้วหลวงพี่ท่านจะฉันเช้าได้อย่างไร ไม่ต้องอดหรือ แค่นี้ยังเอาใจใส่ดูแลท่านไม่ได้ คุณเอง (ตัวกระผม) ก็อย่าไปหวังเอาดีกับการปฏิบัติเลย"
พอเสร็จประโยคนี้ กระผมเห็นฝ่ายเลวมันแพ้เลยครับ ขับรถกลับไปซื้อข้าวมันไก่มาถวายแทบไม่ทัน อาย..อายตัวเองมากขอรับ
หลวงพี่: ดีแล้วโยม หัดดูมันให้เยอะ ๆ การจะกระทำความดี มันทำได้ยาก มันเรื่องของนักปฏิบัติที่เราต้องหมั่นดูหมั่นพิจารณา ดีแล้ว ๆ เออ..วันหลังก็ให้มันมีเรื่องดี ๆ แบบนี้มาบ่อย ๆ นะ ท่านพูดพลางหัวเราะ
สิ่งหนึ่งที่กระผมยังสงสัยว่า "ท่านทราบได้อย่างไร"
__________________
สักวันหนึ่งสี่ชีวิตจะได้พบซึ่งกันและกันเมื่อทุกอย่างพร้อม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย วาโยรัตนะ : 11-05-2012 เมื่อ 20:40
|