[เถรี]

"นายดาบตระกูลเป็นตำรวจที่ไถใครไม่เป็น นอกจากหน้าที่ตามปกติแล้ว ก็มีอาชีพเสริมเป็นการขายประกัน ขายแอมเวย์ อะไรที่เป็นเงินสุจริตแกเอาทั้งนั้น แต่ถ้าฉุกเฉินจำเป็นต้องใช้เงินก้อน ก็จะไปบนหลวงพ่อ ๔ พระองค์ที่วัดท่าซุง อย่างเช่นผู้ร้ายคนนี้มีค่าหัว ๓ หมื่น ก็ไปบนหลวงพ่อ ขอให้ผมเจอและจับได้ แล้วทำสำเร็จด้วย จะได้มีเงินใช้ วัน ๆ ขี่รถลาดตระเวนตรวจท้องที่ เสร็จสรรพก็เข้าวัดกราบพระ

คุณครูนนทา อนันตวงศ์ ท่านเป็นเลขานุการส่วนตัวของหลวงพ่อวัดท่าซุง วันนั้นคุณครูนนทาบอกกับดาบตระกูลว่า "นี่ตาแดง..เวลาหลวงพ่อไม่อยู่ ดึก ๆ มีเสียงคนทำงานอยู่ในห้องหลวงพ่อ ตาแดงช่วยมาดูให้หน่อยสิ" ดาบตระกูลก็ "ตกลงครับป้า"

พอตกกลางคืนครูนนทาใช้กุญแจสำรองไขเข้าไป ตรวจตราเรียบร้อย เห็นว่าไม่มีอะไรก็ปิดล็อกประตู ดาบตระกูลก็นอนกอดปืนเฝ้าอยู่หน้าห้อง พอ ๔ – ๕ ทุ่มก็มีเสียงพิมพ์ดีด ดังก๊อกแก๊ก ๆ อยู่ข้างใน นายดาบตระกูลก็รอ ตี ๑ กว่า เกือบตี ๒ เสียงเปิดประตู นายดาบตระกูลลืมตาขึ้นมาเห็น "ตายห่..หลวงพ่อวัดท่าซุง..!" หลวงพ่อก้าวจะข้ามตัว นายดาบตระกูลคว้าขาท่าน มีเสียงบอกว่า “ปล่อยนะไอ้แดง..ไม่อย่างนั้นกูเตะ..!” ดาบตระกูลก็ต้องปล่อย แล้วท่านก็เดินหายไป"