[เถรี]

ถาม :หลวงพ่อคะ ยังติดใจเรื่องการเพ่งโทษอยู่ค่ะ หนูก็มานั่งคิดดู เวลาเราเพ่งโทษ เขาก็ไม่ได้มาทำอะไรเรา เป็นเราต่างหากที่ไปเพ่งโทษเขาเอง ?
ตอบ : ก็ใช่นะสิ

ถาม : ก็เลยคิดว่าแล้วเราจะตัดอย่างไร
ตอบ : สติต้องรู้เท่าทัน ทีนี้สติจะรู้เท่าทัน สมาธิจะต้องดี สำคัญก็คืออยู่กับลมหายใจเข้าออกของเรา จะได้ไม่ไปเพ่งโทษกับใคร เพราะจิตมีงานทำแล้ว

ถาม : ถ้าเผลอไปแล้ว เราจะมาคิดหักล้างได้อย่างไร
ตอบ : คิดไปก็กลับมา...คิดไปก็กลับมา ระยะแรกก็จะดึงกันไปดึงกันมา แต่พอนานไป ๆ เราพิจารณาเห็นโทษแล้วว่า การเพ่งโทษคนอื่นนอกจากไม่ช่วยให้เจริญขึ้นแล้ว ยังทำให้ใจของเรามันเสื่อมทรามตกต่ำไปอีก พอเห็นโทษ ก็จะค่อย ๆ คลายออก แล้วก็ไม่ไปยุ่งด้วย

ถาม : คือ ต้องบอกกับใจให้ได้ ให้ยอมรับว่าไม่ดี ?
ตอบ : ไม่ต้องไปบอกหรอก แต่ต้องเห็นจริง ๆ ว่าสิ่งนั้นไม่ดี


พระครูธรรมธรเล็ก สุธมฺมปญฺโญ
ถาม-ตอบ ช่วงบ่าย ณ บ้านอนุสาวรีย์
วันศุกร์ที่ ๔ ธันวาคม ๒๕๕๒