[เถรี]

อีกส่วนหนึ่งของหลวงปู่มหาอำพัน ก็คือบุญฤทธิ์

เมื่อสภาพจิตที่เข้าถึงความบริสุทธิ์โดยสิ้นเชิงแล้ว ตัดสิ่งวุ่นวายรอบข้างหมดแล้ว เหมือนกับท่อน้ำประปาที่ไม่มีท่อแยก วิ่งตรงอยู่ท่อเดียว ย่อมมีกำลังเหลือเฟือ ในเมื่อกำลังระดับนั้น คิดจะให้เป็นอย่างไรก็เป็นแล้ว ถ้ามาฝึกอภิญญาก็คาดว่าไม่เกิน ๗ วัน ทุกอย่างต้องได้ครบถ้วนสมบูรณ์แน่นอน

แต่พระระดับนั้นหมดอยากเสียแล้ว อภิญญาจึงเป็นแค่เรื่องเด็กเล่น ใหม่ ๆ ก็มาเล่นทอยกอง เป่ากบ เล่นหมากเก็บ เมื่อโตเป็นผู้ใหญ่ ก็ไม่มีอารมณ์จะเล่นแล้ว

พระอริยเจ้าตั้งแต่โสดาบันขึ้นไป ตั้งหน้าตั้งแต่มุ่งตัดกิเลส บางท่านอาจจะยังเพลิน ยังสุขอยู่ในองค์ธรรมที่ตนเองทรงไว้ได้ ก็เพลินอยู่อย่างนั้น แต่ถ้าหลุดจากจุดของความเพลินเมื่อไร ก็จะมุ่งหน้าตัดกิเลสตอนนั้น ไม่มานั่งเล่นให้เสียเวลาแล้ว

อภิ แปลว่ายิ่งกว่า บวกกับอัญญา คือความรู้ กลายเป็นอภิญญา ความรู้ที่ยิ่งกว่าสิ่งใด ไม่มีอะไรรู้ยิ่งไปกว่าการตัดกิเลส

ดังนั้น..ถ้าจะกล่าวไปแล้ว บุคคลที่ตัดกิเลสได้ตั้งแต่ระดับโสดาบันขึ้นไป คืออภิญญาบุคคลทั้งหมด