[เถรี]

ทุกที่ทุกเวลาเราต้องหยิบฉวยประโยชน์ในการปฏิบัติให้ได้ โดยเฉพาะส่วนที่สำคัญที่สุดก็คือ การรักษากำลังใจของเรา วัน ๆ พวกเราปล่อยให้ความรู้สึกไม่ดีของ รัก โลภ โกรธ หลง ท่วมทับมากจนเกินไปแล้ว จนกระทั่งท้ายสุดก็แบกเอาตัวกูของกูเอาไว้เต็มที่ แล้วเมื่อไรถึงจะวางได้ เพราะว่าเรามีแต่แบกเพิ่มไปเรื่อย ๆ แล้วก็รู้สึกว่าลำบากเหลือเกิน ทุกข์ยากเหลือเกิน มีแต่คอยแบกเพิ่มขึ้น แล้วจะไม่ลำบากได้อย่างไร ?

วันนี้พระใหม่ไปเข้ารับการอบรมมา เราจะเห็นว่าพระผู้ใหญ่ทุกรูปท่านพูดว่า เรื่องของการปฏิบัติธรรมพระนวกะของเราทำมาถูกทางแล้ว แต่คราวนี้วัดที่ปฏิบัติกันอยู่เป็นปกติอย่างวัดของเรา ถือเป็นนอกเหตุเหนือผลไป แต่ถ้าวัดไม่เคยปฏิบัติเลย การที่เขามาปฏิบัติธรรมในช่วงบวชเป็นพระนวกะ ถือว่าเขามาถูกทางแล้วอย่างที่พระผู้ใหญ่ว่า