[เถรี]

หลังจากหลวงพ่อวัดท่าซุงมรณภาพไป ๙๖ วัน อาตมาทำความสะอาดเปลี่ยนผ้าครองให้ท่าน ตั้งใจว่าทำเป็นครั้งสุดท้าย ก็จะผนึกโลงไปเลย พอครบร้อยวันจะได้อัญเชิญท่านไปที่วิหารร้อยเมตร

ปรากฏว่าหมวดบัง (ร้อยตรีนที ทนุวงษ์) เห็นว่าหมอนที่หนุนหลวงพ่ออยู่ไม่น่าดู จะเปลี่ยนใบใหม่ให้ เขาก็ดึงหมอนออก คิดว่าหลวงพ่อคงจะค้างแข็ง ที่ไหนได้..หลวงพ่อหงายคออ่อนพับลงไป

เขาก็ร้องตกใจ "เฮ้ย..!" เราก็ถามว่า "อะไรของมึงวะ ?" "ตกใจ..คิดว่าป๋าหัวหลุด" เราสามารถจะยกแขนยกขาท่าน ทำความสะอาดได้เหมือนคนปกติ เพียงแต่ว่าปลายนิ้วของท่านจะดำ ๆ เหี่ยว ๆ และปลายจมูกจะเหี่ยว ๆ หน่อย นอกนั้นลักษณะท่านเหมือนคนนอนหลับปกติ นับว่าเป็นเรื่องแปลก เพราะผ่านไปตั้ง ๙๐ กว่าวันแล้ว

อาตมามีโอกาสเปลี่ยนผ้าครองถวายหลวงพ่อ ตั้งใจว่าวันสุดท้ายแล้ว เราจะหาผ้าอย่างดีที่สุดที่เรามีมาเปลี่ยน อาตมาไปได้ผ้าไตรแพรราคา ๗,๕๐๐ บาทมา ก็ย่อง ๆ จะไปเปลี่ยนให้ ปรากฏว่ามีนักเลงดีเดินตามมา

เราก็หันไปดู เห็นเขานำผ้าไตรใส่พานมา "เฮ้ย..ผ้าไหมหรือ ?" เขาบอกว่า "ครับ..ไหมโคราช ราคาสองหมื่นครับ..!" อาตมาจึงต้องยกสิทธิ์ให้เขาไป นำผ้าไหมเขาไปเปลี่ยนให้หลวงพ่อ แต่เรื่องอะไรเราจะยอม ในเมื่อตั้งใจมาถวายแล้ว เราก็เอาผ้าของเราปูผืนหนึ่ง ห่มให้ท่านผืนหนึ่ง

ความจริงคนที่น่าจะมีผ้าครองหลวงพ่อมากที่สุด น่าจะเป็นหลวงพี่ประทีป หลวงพี่ประทีปเก็บผ้าครองอย่างดีเลย พับ ๆ ใส่ถุงปุ๋ย เย็บปากไว้เลย เพราะมีการเปลี่ยนผ้าครองให้หลวงพ่อทุกวัน เป็นเวลาตั้ง ๙๐ กว่าวัน

ปรากฏว่าตอนที่น้ำท่วมวัด หลวงพี่ประทีปให้คนไปทำความสะอาด คนทำความสะอาดเห็นกระสอบเละ ๆ มีแต่จีวรเปื้อนโคลน เขาก็เลยเอาไปทิ้ง หลวงพี่ประทีปเจอหน้าก็บ่นแหลก "กูไม่น่าปล่อยให้พวกโง่ไปทำความสะอาดกุฏิเลย เอาของกูไปทิ้งหมด" (หัวเราะ)