[เถรี]

จากการเปรียบเทียบเราก็จะเห็นว่า การปฏิบัติธรรมนั้นเป็นเรื่องของชนกลุ่มน้อย น้อยมาก ๆ แต่ว่าเป็นชนกลุ่มน้อยที่อยู่ในลักษณะของเพชรพลอย ย่อมหาได้ยากกว่ากรวดทรายทั่วไป เพราะว่าผู้ที่จะมาปฏิบัติธรรมนั้น ต้องเป็นปรมัตถบารมีเท่านั้น

บุคคลที่เป็นสามัญบารมี คือ กำลังใจเบื้องต้น เต็มที่ก็ให้ทานได้ แต่รักษาศีลไม่ได้ เจริญภาวนาไม่ได้

บุคคลที่อยู่ในระดับอุปบารมี คือ กำลังใจขั้นกลาง ให้ทานได้ รักษาศีลได้ แต่เจริญภาวนาไม่ได้ ต้องเป็นปรมัตถบารมีเท่านั้น จึงจะสามารถให้ทาน รักษา ศีลและเจริญภาวนาได้

เมื่อเป็นเช่นนี้เราจะเห็นได้ว่า การปฏิบัติของเรานั้นหาคู่แข่งแทบจะไม่ได้ ในเมื่อหาคู่แข่งแทบจะไม่ได้ ก็เป็นโอกาสดี โอกาสทอง ยิ่งกว่างานลดแลกแจกแถมของห้างสรรพสินค้า ก็คือการปฏิบัติธรรมของเรา จะมากจะน้อยผลดีย่อมเกิดกับเราแน่ เพียงแต่ว่าอยากให้พวกเราทั้งหลายนั้น มุ่งตรงเข้าหาอารมณ์พระอริยเจ้า คือความเป็นพระโสดาบัน