[เถรี]

ถาม : เรื่องที่ ๑ หลวงพ่อรูปหนึ่งอายุเกือบ ๗๐ ปี สงสารลูกศิษย์สีกาผู้อาภัพมาก จึงหาวิธีช่วย ได้ภาวนาทำสมาธิย้อนดูอดีตชาติของสีกา ทำให้ทราบว่าสีกาคนนี้เคยเป็นคู่ครองกับท่าน ภายหลังการระลึกชาตินี้แล้ว กระแสความผูกพันและกามมีเพิ่มขึ้น จนในที่สุดหลวงพ่อรูปนี้ต้องสึกออกไปแต่งงานกับสีกาคนนั้น (สีกาสวยและรวย)

เรื่องที่ ๒ พระภิกษุกับแม่ชีผู้เป็นน้องสาว ได้ปฏิบัติจนมีความสามารถ พากันออกธุดงค์สองคน แม้มีผู้ห้ามปราม แต่พระรูปนี้มั่นใจความสามารถ และเห็นว่าเป็นน้องสาวแท้ ๆ ไม่มีความรู้สึกเป็นอื่น จึงไม่เชื่อ คืนหนึ่งปักกลดอยู่คนละฟากเขา ทั้งสองระลึกชาติได้ว่าเคยเป็นสามีภรรยากัน ได้เดินไปหากันและได้เสียเป็นสามีภรรยา ในที่สุดก็ต้องสึกทั้งคู่ ทั้งสองจิตเสียไปเลย ไม่อาจกลับมาเป็นเหมือนเดิม

ขอกราบเรียนสอบถามพระอาจารย์ว่า เหตุใดทั้งที่มีการเวียนว่ายตายเกิดมามากมายจนนับไม่ถ้วน แต่ทำไมถึงระลึกชาติเพียงชาติเดียว จึงก่อเหตุทำสับสน ถึงขนาดทำให้จิตไม่อยู่กับปัจจุบัน การระลึกชาติทั้งสองเรื่องนี้เป็นกรรมเก่าหรือกิเลสมารจัดสรร ?

ตอบ : เป็นทั้งสองอย่างและมีอย่างที่สามด้วย อย่างแรกคือสภาพกรรมเก่าชักนำ อย่างที่สองกิเลสมารอาศัยช่วงเวลานั้นซ้ำเติม เพื่อที่จะไม่ให้เราหลุดพ้นจากวัฏสงสาร อย่างที่สามช่วงวาระและเวลาที่มานั้น ตนเองไม่ได้ตั้งสติให้มั่นคงเพียงพอ ถ้า สติ สมาธิ ปัญญา เพียงพอ ก็สามารถที่จะก้าวข้ามไปได้

สิ่งที่ว่ามานั้นเป็นการปรุงแต่งของใจของเรา ซึ่งมีกิเลสมารร่วมดลใจด้วย เพราะอย่างรายแรก ถ้าไม่สาว ไม่สวย ไม่รวย ก็คงปรุงว่าเป็นใครก็ไม่รู้ ? แต่เผอิญว่าสาวคนนี้สวยและรวย ก็เลยปรุงว่าเป็นอดีตเมียตัวเอง